"Chemio! Matko nauki! Cenniejsza od chleba!..."

[Mendelejev]

Wieści o tym, że w mieście nie było odpowiedniego miejsca na fabryki, zmuszało do zadania pytania: gdzie takie można wybudować? Jeszcze na dodatek problemy z kamieniołomami były, co zmuszało do roztropniejszego planowania przedsięwzięć.
Problem gonił problem i niewiele było pozytywnych wieści. Kiedy Nakama zaoferował się z pomocą, to w zasadzie nikt nie miał zamiaru go powstrzymywać, choć nastrój był taki, że Dorhan i pozostali pracownicy wyższego szczebla, wątpili w to, że coś znajdzie. I właśnie było największe zaskoczenie, kiedy Aniki wrócił ze starym mężczyzną, jaki od czasu do czasu wąchał zawartość baniaka, który nosił przy sobie.
- Więc jest pan magistrem chemii, tak? - bardziej to pytanie prezes zadał, by siebie upewnić co do mężczyzny. Zachowywał się trochę tak, jakby jakąś część mózgu mu ta chemia wypaliła. - Przyda się nam ktoś, kto zna się na chemii medycznej i budowlanej. Co do tego pierwszego, to wątpliwości nie ma, że się pan zna. Proszę więc powiedzieć, czego pan potrzebuje, a w miarę naszych możliwości, postaram się pomóc.