Czy w Kraterze jest czysta woda?

[Liadan]

- Dobrze, że mi pan pokazał to miejsce, ale dzisiaj to my najwyżej możemy uważać, żeby nie wpaść do tej dziury po pijaku. Ale żeby to teraz zbadać mowy nie ma. Ludzie są zmęczeni po całym dniu w terenie, a tu jeszcze trzeba by było sprzęt z samochodu ściągać, a w tych ciemnościach nawet nie widać gdzie elektrody powinny być umieszczone. Nie, mowy nie ma! Postępujemy zgodnie z procedurą, to znaczy jutro o świcie wyjeżdżamy i sprawdzamy te dwa dodatkowe miejsca. Jeśli będzie wystarczająco czasu, to sprawdzimy dziurę jeszcze jutro, a jak dłużej nam na pustyni zejdzie, zajmiemy się tym po jutrze od rana.
To powiedziawszy Farbisz odwrócił się i udał na kwaterę.

Następnego dnia wraz z pojawieniem się pierwszych promieni słonecznych geologowie opuścili krater i udali się na pustynię by przeprowadzić poszukiwania.
[Mistrzu, jak im poszło tym razem?]

[Gruby]

Podczas poszukiwań nie natrafiliście na żadne utrudnienia. Niestety, na jakiekolwiek surowce lub kolejne źródła wody, również nie natrafiliście. Lipa.

[Liadan]

Cóż, klient nie będzie zachwycony, ale znaleźć można tylko coś, co jest. W końcu Hydroponny zatrudnia zwykłych ludzi, a nie cudotwórców, więc surowców nie stworzymy.
Ekipa powróciła do Krateru. Ponieważ poszukiwania nie przyniosły rezultatów, tym razem Farbisz nie zawracał głowy zarządcy. Poprosił tylko o przekazanie mu informacji o efektach, a raczej braku jakichkolwiek efektów poszukiwań.
Co prawda noc jeszcze nie zapadła gdy geologowie powrócili do Tauris, ale było już zbyt późno, by zdążyli zbadać miejsce, w którym zniknęła ropa. Znieśli tylko sprzęt w pobliże tego miejsca i zabezpieczyli go na noc.
Następnego dnia geologowie pozwolili sobie na trochę dłuższy wypoczynek, ale już po śniadaniu zabrali się za sprawdzanie miejsca składowania ropy. [No i co znaleźli? Powiedz nam, Mistrzu, prosimy, powiedz!]

[Gruby]

Rzeczywiście, doszło do osunięcia się ziemi i ropa spłynęła przez jedno z pęknięć w skałach. Doszło potem do zablokowania przepływu, pewnie po jakichś wstrząsach wtórnych i tylko dlatego pozostała jeszcze jakaś ropa. Odzyskanie tej co upłynęła będzie niemożliwe. Inaczej. Jest możliwe, ale za koszta takiej operacji moglibyście kupić sobie pół jakiegoś biedniejszego miasta z pustyni.

[Liadan]

Geologowie zakończyli swoją pracę. Ekipa załadowała sprzęt z powrotem do ciężarówki. A Farbisz udał się na spotkanie z Burrowsem.

[Pupu pan Panda]

-No nic trudno - rozłożył ręce Hiram - Próbowaliście, panowie. Przynajmniej udało się znaleźć wodę, za co wam dziękujemy. Kiedy możemy się spodziewać budowniczych?

[Liadan]

- Gdy wyjeżdżaliśmy do was, nasza ekipa właśnie kończyła zlecenie w Exar. Myślę, że będą tutaj za jakieś dwa, może trzy dni – odpowiedział Farbisz.

Znając lakoniczność zabójców, pewnie geolog już sobie długo nie porozmawiał z Hiramem. Miał więc jeszcze sporo czasu do wieczora. Postanowił więc ponownie odwiedzić wodza Męskotura, pożegnać się i dowiedzieć, czy Selienne pamiętała o jego prośbie i przygotowała sadzonki kaktusów dla Mojmiry. Zabrał więc kilka dzbanków filtrujących i udał się do domu wodza.

[Gruby]

Niestety, okazało się, że wodza znowu nie ma. Wyszedł by robić jakieś męskie rzeczy. Nie spotkaliście również Selienne. Za to gdy tylko ozwał się dzwonek, do murka podeszła kobieta, zapewne druga żona Męskotura.

Wyglądała mniej dostojnie i delikatnie od poprzedniej pani domu z którą przyszło wam obcować. Miała bardzo długie, brązowe włosy, które częściowo zasłaniały jej twarz. Oczy mocno podkreślał makijaż, a ubierała się w czarny, siatkowany strój, dość... odważny. Nie nosiła obuwia. Była niezgorzej umięśniona, a na jej ramieniu siedziała mała sowa. Przypominała poniekąd boginię wojny, Atenę.
-W czym mogę pomóc?
Spytała mocnym głosem w którym kryła się niespożyta energia.

[Liadan]

Farbisz słyszał, że w Tauris panuje wielożeństwo, więc nawet nie zdziwił się widząc inną kobietę.
- Pani Męskotur, jak mniemam – bardziej stwierdził, niż zapytał. – Cieszę się, że mam okazję panią poznać. Nazywam się Jan Farbisz. Jak pani zapewne wie, przeprowadzaliśmy badania geologiczne okolicy Krateru. Ponieważ jutro wyjeżdżamy, chciałem się pożegnać i w podziękowaniu za gościnę w waszym mieście przyniosłem dla państwa drobny upominek (podał kobiecie przyniesione przez siebie dzbanki). Myślę, że się przydadzą do czasu, gdy doprowadzimy tutaj wodę. Chciałem też spytać, czy pani Selienne była tak dobra i przygotowała dla mnie sadzonki, o które ją poprosiłem?

[Gruby]

-Andersonia Męskotur.
Przedstawiła się, patrząc na was nieco z góry i odsuwając dłonią włosy z twarzy. Przyjęła dzbanki, kiwając po królewsku głową. Było w niej coś z dzikiego, potężnego zwierzęcia. Może z lwa albo orła?
-Dziękuję za upominek i za pomoc naszemu miastu. Wiem, że mój mąż nie okazał się zbyt pomocny, ale ostatecznie, po coś są tutaj ludzie z Whalers, czyż nie?
Zapytana o sadzonki, odstawiła dzbanki na murek i poszła parę metrów wzdłuż niego, po czym się pochyliła. Bez większych problemów podniosła sporą, kilkunastokilogramową paletę w której było jakieś 30 sadzonek. Podała ją Farbiszowi.
-Uważaj, ziemia się trochę wysypuje od dołu. Macie tam jakąś kartkę od Sel.
Pisało na kartce, że kaktusy są gatunkiem ozdobnym i potrafią same o siebie zadbać. Yay.

[Liadan]

Farbisz podziękował za sadzonki i pożegnał się z Andersonią.
Następnego dnia geologowie opuścili Tauris i skierowali się w stronę Wast City.
[Jaką sytuację zastali? Czy jak zwykle dotarli do miasta i zatrzymali się w budynku biura, czy też rozpoczął się już atak Anarky i musieli udać się do Namili?]

[Gruby]

Jak zwykle dojechali do miasta, chociaż słyszeli jakiś irytujący, mechaniczny dźwięk zewsząd.

[Liadan]

Choć zazwyczaj tego się nie praktykuje, by podróżować po zmroku, tym razem Hydroponny złamało tą zasadę i jeszcze tego samego dnia, a właściwie w nocy, która po nim nastąpiła do Tauris przybyła ekipa budowlana. Zamieszanie sprawili spore, bo to w końcu ponad sto luda do miasta zjechało, a do tego jeszcze sporo sprzętu ze sobą mieli, w tym również ciężkie maszyny (jakieś koparki, dźwig i co tam jeszcze na budowie zwykle jest potrzebne, a na czym ja się kompletnie nie znam).
Ponieważ pora była późna, kierownik ekipy poprosił o wskazanie kwater. Następny dzień budowlańcy mieli przeznaczyć na odpoczynek po nocnej jeździe. Jeśli przedstawiciele gangu chcą doprecyzować jeszcze jakieś szczegóły, to akurat będzie na to czas, choć nie jest to konieczne. W końcu inżynier swoją robotę zna i wie jakie były ustalenia, więc ekipa może przystąpić do pracy.

[Pupu pan Panda]

Po zwyczajowym przywitaniu, Hiram ruchem głowy wskazał zabójcę. Zabójca zaś dał znak ręką, żeby podążyć za nim w celu pokazania kwater. Dyplomata zwrócił się do przedstawiciela Hydroponny:
-Panie inżynierze, proszę ze mną, jeśli można.
Burrows opuścił budynek, udał się do sąsiadującego. Wszedł do środka. Był to jakiś magazyn, walało się tam w cholerę różnych części do robotów. Hiram westchnął:
-Widzi pan, panie inżynierze... w cholerę tego złomu mamy i nie wiemy, co z tym zrobić. Nie można by tego wykorzystać do budowy? Niektóre części są twardsze niż kamienie, może by się udało... Ja się nie znam, pan się zna - dyplomata westchnął po raz kolejny.

[Liadan]

Inżynier wszedł z Hiramem do magazynu i rozejrzał się pobieżnie.
- Tak, pewnie trochę tego uda się wykorzystać. W końcu na inwestycję składają się pompy do wody i rury, którymi mamy doprowadzić ją do Krateru. Niewielka ilość materiałów budowlanych jest potrzebna tylko, by postawić budynek, w którym zamontujemy pompy, by ochronić je przed kradzieżą i zapiaszczeniem. Jeśli nie ma pan nic przeciwko temu, to dokładnie przejrzymy to jutro rano, bo teraz oczy mi się kleją, a po ciemku i tak niewiele widać.

[Fabularnie wygląda to w ten sposób, że Hydroponny przywozi elementy inwestycji gotowe do montażu, a w zamian otrzymuje zwrot surowców potrzebnych do ich wytworzenia, technicznie nie zmieniają się surowce w Hydroponny, a zleceniodawca odpisuje te materiały u siebie według wyceny dokonanej przez MG. ]
[Mistrzu Dlanorze, pomóż inżynierowi.]

[Gruby]

1 poziom materiałów budowlanych i 1 poziom złomu.

[Pupu pan Panda]

-Oczywiście, oczywiście - przytaknął Hiram - Proszę zostać tu tak długo, jak tylko będzie to konieczne. Moi ludzie nie będą wam przeszkadzać.

[Liadan]

Następnego dnia ekipa przystąpiła do pracy. Inżynier wyznaczył miejsca wierceń i przebieg rurociągu, który miał doprowadzać wodę do osady. Robotnicy zaczęli też wznosić budynek, w którym miały być zamontowane pompy.
Zanim do oazy wjechał ciężki sprzęt budowlany, co ciekawsze okazy roślin zostały wraz z podłożem przesadzone do skrzynek i zapakowane na ciężarówkę. Zostaną przewiezione do Namili.
Inżynier oraz czterech robotników spędzili kolejne trzy dni w magazynie wskazanym przez Hirama. Ten czas poświęcili oni na dokładne przejrzenie zgromadzonych tam części. Inżynier wybrał te, które można użyć przy realizacji projektu (obiecane 1 poziom jako zapłata za usługi Hydroponny) oraz osobno odłożył wszystkie uszkodzone i wadliwe, które nadawały się tylko na złom. Pozostałe zostały starannie poukładane zgodnie z ich rodzajem.
[dodatkowy bonus od Hydroponny => porządek w magazynie]
Jeśli Hiram zaaprobował zabranie wybranych przez inżyniera części, zostały one załadowane na ciężarówkę i niewielki konwój wyruszył do Namili, tym razem z daleka omijając Wast City ze względu na toczące się tam działania wojenne. W Tauris pozostała tylko stuosobowa ekipa budowlana oraz dziesięciu pracowników ochrony, których zadaniem było zapewnić bezpieczeństwo podczas prac budowlanych poza kraterem.

Spoiler

Pokaż

Ze względu na to, że jest to niewielka inwestycja, inżynier przewiduje, że skończy prace do końca tej tury, pod warunkiem, że nic nie zakłóci ich sprawnego przebiegu.

[Gruby]

Ok, dodaj sobie dwa poziomy wody Pandzioch. Coś jeszcze?