Królestwo Tritendu

Władca: Marco I Iraklion [Irydus]
ODPOWIEDZ
Awatar użytkownika
Irydus
Posty: 265
Rejestracja: 2013-02-16, 17:45

Królestwo Tritendu

Post autor: Irydus »

Tritend

Obrazek

Mapa

Historia
Tritenowie od wieków zamieszkiwali te ziemię, nad Potrójną Cieśniną, nigdy jednak nie tworzyli żadnego większego organizmu państwowego. Nic więc dziwnego, że w I wieku padli ofiarą podboju ze strony Myr, potężnego miasta-państwa ze wschodu. Rościło ono sobie prawo do Cieśnin Tritendzkich i handlu, który tą drogą przebiegał. Mimo podboju lud Tritendów zachował dość obszerną autonomię, ceniąc sobie raczej pokój niż walkę. Przejęli więc od Myr kulturę, religię i naukę przekształcając ją nieznacznie do własnych potrzeb. Żyli w takim stanie przynajmniej do IV wieku, kiedy to Myr upadło zniszczone przez erupcję wulkaniczną.

Rodowici Myryjczycy nie byli większością w Tritendzie szybko zatem zniknęli na kartach historii. Pokazali jednak Tritenom jak stworzyć sprawnie funkcjonujące państwo. Tak powstała pierwsza oligarchiczna republika, w której władzę dzierżyły stare rody Tritenów wymieszane z Myryjczykami. Stan ten utrzymywał się przynajmniej przez kilka wieków. Z czasem jednak stare rody patrycjuszów wymierały, a ich władza słabła. Jeden z tych rodów postanowił zdominować pozostałe i przejął władzę w roku 904 osiągnął ten cel, przekształcając Republikę Tritendu w Królestwo Tritendu, któremu przewodziła dynastia Iraklionów.
Warunki geograficzne
Nizinna prowincja położona nad cieśniną dzielącą dwa kontynenty. Panuje tutaj klimat podzwrotnikowy, charakteryzujący się suchym i gorącym latem oraz deszczową zimą. Północną granicę prowincji wytycza rzeka Athesis, a południową rzeka Ebrus. Tritend jest podzielony na dwie zasadnicze części, północną i południową. Granicę miedzy nimi wyznaczają trzy Cieśniny Tritendzkie, nazwane od miast przy których leżą. Cieśnina Assoska, Cieśnina Ekrumska i Cieśnina Siliońska. Całość powierzchni Tritendu pokryta jest niewysokimi pagórkami, na północy porośniętymi lasami Puszczy Parvańskiej, a na południu Puszczy Harradzkiej.
Gospodarka
Gospodarka Tritendu opiera się na dwóch źródłach. Najważniejsze w prowincji jest zdecydowanie rolnictwo. Z roślin które się tu uprawia najważniejszą rolę odgrywa pszenica, jęczmień i kukurydza. Zboża te prócz tego, że są podstawą wyżywienia prowincji, są także wykorzystywane przy produkcji mocnych alkoholi. Innymi ważnymi roślinami uprawianymi w Tritendzie są oliwki i winorośl. Z pierwszych produkuje się wysokiej klasy oliwę, a z drugiej najlepsze wina. Winorośl odgrywa tak ważną rolę w państwie, że stała się nawet symbolem narodowym. Prócz tego uprawia się także rozmaite warzywa i owoce, takie jak: pomidory, szparagi, , dynie, melony, granaty, figi, migdały, pistacje, morele. Uprawia się tutaj także rozmaite roślinne używki, z których największe znaczenie dla gospodarki mają herbata, kawa, konopie i trzcina cukrowa.

Hodowla zwierząt nie jest zbyt rozwinięta, choć hoduje się dość powszechnie drób. Zdecydowanie większe ilości mięsa dostarcza rybołówstwo. W morzach otaczających Tritend poławia się ogromne ilości ryb i owoców morza. Do najpowszechniejszych należą tuńczyki, makrele, sardynki, małże, homary, krewetki, kraby, ośmiornice, rekiny, strzykwy. Morze dostarcza także pereł i koralowców.

Przemysł wytwórczy opiera się na dwóch gałęziach. Najbardziej cenionym i znanym towarem eksportowym jest alkohol. Właściwie w Tritendzie produkuje się alkohol ze wszystkiego. Z owoców wytwarza się wina, natomiast ze zbóż spirytus. Na bazie spirytusu powstają mocne alkohole takie jak wódka czy whisky. Z trzciny cukrowej wytwarza się rum. Dodatkowo produkuje się rozmaite nalewki.

Drugą gałęzią przemysłu jest przetwórstwo drewna. Drewno dostarczane z lasów, jest najczęściej wykorzystywane jako materiał budulcowy. W wielu miastach Tritendu znajdują się stocznie produkujące statki każdej wielkości.

Prócz tego wytwarza się w prowincji, dobra luksusowe z pereł i koralowców, a w tłoczniach produkuję się oliwę. Nie są to jednak produkcje na dużą skalę.
Religia
Tritend przez wiele lat pozostawał pod wpływem religii Myryjczyków, nic więc dziwnego, że Tritenowie przejęli od nich dużo zwyczajów i wierzeń. Duchowieństwo posiada znaczne wpływy w Królestwie Tritendu, mogą sprawować także funkcje polityczne, choć z reguły władcy nie powoływali na stanowiska państwowe kapłanów. Świątynie w dużych ośrodkach miejskich tworzą często oddzielne kompleksy, gdzie czci się wielu bogów jednocześnie. Najczęściej są jednak spotykane niewielkie świątynie, poświęcone jednemu bóstwu, rozsiane po całym kraju. Zwykle budowane są przy jakiś ważnych miejscach historycznych albo mistycznych. Są one celami pielgrzymek z najdalszych zakątków państwa. Podobnie jak w Symmachii, świątynie są często centrami kulturalnymi. Zbudowane są przy nich biblioteki publiczne i szkoły świątynne.

Bóstwami, którę cieszą się największą czcią w Tritendzie jest Melqart i Astarte. Ich kult najbardziej upodobali sobie Tritenowie obierając ich za swoich opiekunów. Hammon i Tanit także są czczeni, choć nie tak powszechnie. Z innych bogów czczonych w Tritendzie warty uwagi jest Reszef, bóg śmierci, chorób i zniszczenia. Reszef nie posiada własnych świątyń, a jego kapłani sprawują obrzędy przy niewielkich ołtarzach. Ulokowane są one zwykle przy cmentarzyskach albo w leśnych ostępach. W Tritendzie stosuje się ciałopalny obrządek pogrzebowy, a popielnice umieszcza się pod niewielkimi kurhanami.
Ustrój i społeczeństwo
W Królestwie Tritendu panuje monarchia. Król, którym obecnie jest Marco I Iraklion jest władcą całego państwa choć większość ziem nie jest przez niego bezpośrednio zarządzana. Poszczególne ziemie są podzielone pomiędzy rody arystokratyczne, duchownych i bogatych plebejuszy, którzy odprowadzają do skarbca należyte podatki z tego tytułu. Tytuł posiadania ziemi jest dożywotni jednak nie dziedziczny, wiec posiadacze często mogą się zmieniać. Wyjątkiem są miasta, które zawsze należą do króla. Król jest najwyższym sędzią i można się do niego odwoływać z każdym wyrokiem. W praktyce jednak rozpatrywane są tylko nieliczne wnioski.

Tritenowie stanowią właściwie całość społeczeństwa i bardzo sobie cenią tę jednolitość, mimo że najstarsze rody arystokratyczne lubią doszukiwać się swoich korzeni w starożytnym Myr. Całość społeczeństwa dzieli się na cztery grupy społeczne. Najmniej liczna jest stara arystokracja składająca się z zaledwie kilkunastu rodów. Są to potomkowie dawnych tritendzkich wodzów i myryjskich osadników. Choć posiadają oni znaczne majątki, dawno już utracili siłę polityczną i coraz częściej mieszają się z plebejuszami. Drugą grupą, znacznie liczniejszą od arystokracji są duchowni. Kapłani i kapłanki, mnisi i pustelnicy, prorocy i wyrocznie. To niezależna grupa do której przynależą zarówno arystokraci jak i plebejusze, pochodzenie zupełnie nie gra roli w tej grupie. Cieszą się dużym posłuchem u reszty społeczeństwa i posiadają znaczny potencjał polityczny. Najliczniejsza grupą są plebejusze. Do tej grupy należą wszyscy wolni ludzie: rolnicy, mieszczanie, kupcy. Ich majątki są bardzo zróżnicowane, niektórzy najbogatsi plebejusze dorobili się fortun większych od arystokratów i obecnie wżeniają się w dawne rody tworząc nową arystokrację. Posiadają oni ogromną siłę polityczną i stanowią główną siłę militarną. Obecnie plebejusze posiadają te same prawa co arystokracja. Ostatnią grupą społeczną są niewolnicy. Niewolnikami są zarówno Tritenowie jak i obcokrajowcy. Ci drudzy zazwyczaj zostają niewolnikami podczas wypraw wojennych. Tritenowie mogą zostać niewolnikami za długi i ciężkie zbrodnie lub gdy urodzą się ze związku niewolników. Właściwie niewolnicy pozbawieni są wszelkich praw, za wyjątkiem kilku. Niewolnika nie wolno zabić (chyba, że z wyrokiem sądu), każdy niewolnik może się wykupić, para niewolników może się pobrać za zgodą pana (o ile należą do tego samego pana), nie wolno rozdzielać zniewolonej rodziny. Niewolnikom nie wolno się mieszać z innymi grupami. Wyzwoleńcy stają się z automatu plebejuszami.
Kultura
Tritenowie są ludem prostym jeśli chodzi o zwyczaje i przesądy. Nie posiadają ich zbyt wiele. Są także ludem niezwykle przyjaznym i gościnnym, mającym skłonności do nadmiernej zabawy. Bardzo cenią sobie ucztowanie i tańczenie przy dobrej muzyce. Nie pogardzą też sztukami kuglarskimi i aktorskimi. Zabawy są wspólne dla wszystkich warstw społecznych. Nikogo zatem nie dziwi obecność arystokratów, duchownych i plebejuszy na jednej gościnie. Wyjątkiem są niewolnicy, którym nie wolno się bawić razem z panami.

W Królestwie Tritendu obowiązują dwa języki. Wspólny, którym posługują się ludzie na co dzień, oraz Titendzki, język kultywowany przez arystokrację, duchowieństwo i urzędników. Jest dosyć prosty w nauce, aczkolwiek Tritenowie niechętnie przekazują jego tajemnicę obcokrajowcom. W tym języku często spisywane są traktaty i księgi.

Nauka stoi na raczej średnim poziomie. Arystokracja, duchowieństwo i bogaci plebejusze są zwykle dobrze wykształceni przez prywatnych nauczycieli. Tych których nie stać na prywatną naukę, posyłają swoje dzieci do szkół świątynnych lub miejskich. Choć nie trzeba w nich opłacać nauki są to raczej dość małe placówki i dlatego tylko najzdolniejsi mogą się tam szkolić. W szkołach nauczane jest pisanie i czytanie, a także podstawy matematyki i filozofii. Najczęściej dzieci uczą się wykonywać fach swoich rodziców. Bogatsi obywatele bardzo cenią sobie wyroby luksusowe, zwłaszcza książki i zwoje. Z tego też powodu w państwie dość prężnie rozwija się literatura tworzona przez bardów.

Tritenowie dużą wagę przywiązują do higieny. W każdym mieście i miasteczku obowiązkowo muszą znajdować się łaźnie i publiczne toalety. Łaźnie i toalety są dostępne dla wszystkich, niektóre także dla niewolników (choć mogą w nich przebywać tylko w określonych godzinach). Oddzielne ablucje stosuje duchowieństwo, które często przy świątyniach posiada specjalne baseny. W związku z panującym w Tritendzie ciepłym klimatem, największą popularnością z ubiorów cieszą się tuniki i togi.
Armia

Flota
Galera Tritendzka - Duży statek wiosłowo-żaglowy wyposażony w trzy rzędy wioseł na obydwu burtach. Uzbrojenie statku składa się z balist, które mogą miotać zarówno pociski kamienne jak i płonące dzbany z oliwą, oraz taranu wykonanego z brązu.
Miasta
Silio - Stolica królestwa Tritendu i główne miasto prowincji. Zamieszkuje je ok. 50000 mieszkańców, co stanowi ok 1/4 całej ludności prowincji. Zbudowane jest na Wyspie Rekiniej u wylotu cieśniny Siliańskiej. Otoczone jest grubymi i wysokimi murami. Ogromny port handlowy, centrum stoczniowe.

Irion - Miasto leżące na Wyspie Małży. Liczy sobie ok. 10 000 mieszkańców. Otoczone murami, acz niezbyt imponującymi. Główny port wojskowy kraju.

Assos - Miasto nad Cieśniną Assoską. Zamieszkuje je ok. 8 000 mieszkańców. Duży ośrodek przetwórstwa drewna i port handlowy.

Ekrum - Miasto nad Cieśniną Ekrumską. Duży port handlowy i w sumie nic po za tym. Otoczone niewielkimi murami. Zamieszkiwane przez ok. 9 500 mieszkańców.

Parva - Miasto na wyspie, w Zatoce Parvańskiej. Ośrodek stoczniowy i przemysłu drzewnego, a także ważny port rybacki. Liczy sobie ok. 6 000 mieszkańców.

Thorga - Jeśli Tritend to brama Morza Wewnętrznego, to Thorga jest bramą Tritendu. Właściwie nie jest to miasto, tylko wielka forteca, otoczona podwójnymi murami, które są ewenementem na skalę królestwa. Zamieszkiwana jest przez ok. 6 000 mieszkańców, głównie przez wojskowych i ich rodziny, a także rzemieślników pracujących dla wojska.
Zjadłeś wszystkie rozumy ...
Wymówkę ci zrobię:

Czemuś ani jednego nie zostawił sobie?
Awatar użytkownika
Irydus
Posty: 265
Rejestracja: 2013-02-16, 17:45

Re: Królestwo Tritendu

Post autor: Irydus »

Nikaja

Obrazek

Mapa

Warunki geograficzne
Nikaja jest prowincją położoną w klimacie podzwrotnikowym. Podobnie jak w Tritendzie, lata są tu gorące i suche, a zimy ciepłe i deszczowe. Większość prowincji to żyzne wyżyny, pokryte gęstym lasem. Zaledwie niewielki skrawek ziemi jest wykarczowany pod rolnictwo. Pozostałe tereny porywają górskie szczyty. Zarówno Góry Rudawe na południu jak i Góry Sine na północy obfitują w złoża miedzi, cyny i żelaza. Jednak z powodu niskiego zaludnienia większość złóż nie jest eksploatowana. W górach Rudawych ma źródło największa rzeka prowincji Tibrus. Uchodzi ona do morza na wysokości Korinthu, przy północnej granicy prowincji.
Gospodarka
Właściwie Gospodarka prowincji jest słabo rozwinięta. Rolnictwo praktycznie tu nie istnieje, a jedyną rośliną uprawianą na skalę przemysłową jest oliwka, z której tłoczy się oliwę, jeden z dwóch przedmiotów eksportowych prowincji. Drugim przedmiotem eksportowym jest papier, otrzymywany z tutejszych gatunków drzew.

W prowincji istnieje także przemysł metalowy. Aktualnie otwarte są tylko kopalnie żelaza w Naxis i kopalnie miedzi w Kios. W obydwu osadach wydobyta ruda jest przetapiana. Z rud produkuje się broń i pancerze dla wojska, w związku z tym, ze wydobycie jest niewielkie, materiały te nie są eksportowane.
Miasta
Korinth - Stolica prowincji i główne miasto portowe. Liczy sobie ok. 25 000 mieszkańców. Otoczone jest kamiennym murem. Główny ośrodek produkcji oliwy.

Koroxis - Miasto usytuowane w centrum prowincji. Zamieszkiwane przez ok. 10 000 ludzi. Znajdują się tutaj główne ośrodki przetwórstwa rudy. Centrum płatnerstwa i kowalstwa.

Harrat - Port handlowy nad morzem wewnętrznym. Zamieszkiwany przez ok. 9 000 mieszkańców. Ośrodek stoczniowy i główny producent papieru.

Itil - Jeśli Thorga jest północną bramą Królestwa, to niewątpliwie Itil jest bramą południową. Wielka kamienna forteca pilnująca szlaku prowadzącego do Imperium Oxyartyjskiego. Zamieszkiwana jest przez ok. 4 000 mieszkańców.
Zjadłeś wszystkie rozumy ...
Wymówkę ci zrobię:

Czemuś ani jednego nie zostawił sobie?
ODPOWIEDZ

Wróć do „Królestwo Tritendu”