Wizyta Heike i Kurta

[Mark Subintabulat]

http://www.youtube.com/watch?v=09Cel8nVoUI
Zanim ktokolwiek był w stanie zidentyfikować pojazd zbliżający się do miasta, od horyzontu widać było wysoki tuman kurzu wzniecany przez pędzące auto rajdowe Kurta - Najlepszego Kierowcy Harmegiddo, zwycięscy Pierwszego Wielkiego Wyścigu Harmegiddo.
-Idioto zwolnij trochę, bo jeszcze otworzą do nas ogień - krzyknęła do niego Heika uderzając mocno w ramię.
-Looz siostro, słyszałem, że Namila to miasto procedur i biurokracji. Jeżeli zechcą nas wysadzić w powietrze to powinni dać wcześniej przynajmniej jedną salwę ostrzegawczą, nie mówiąc już o wcześniejszym wezwaniu do zatrzymania się.
-Chyba nie mówisz poważnie?
-Daj mi się nacieszyć ostatnią prostą. Jak wjedziemy do miasta będziemy wlec się tak wolno jak tylko przepisy pozwalają, ale słyszałem, że za zbyt wolną jazdę też można tu dostać mandat, więc wiesz - uśmiechnął się łobuzersko.

[Merik]

Heika martwiła się niepotrzebnie. Nikt nie zamierzał otwierać ognia, do miasta można było wjechać bez problemu, tylko w pobliżu wjazdu znajdowała się informacja, iż należy zgłosić się do Urzędu Ewidencji Przyjezdnych o ile pobyt w mieście potrwa dłużej niż jedną dobę.

[Mark Subintabulat]

-Widzisz Heike nie było się czego bać. Dobra załatwmy co do nas należy a potem zapraszam cię na drinka. Hej przepraszam bardzo. Jak dojechać do biura Hydroponny? - ostatnie słowa skierował do przypadkowego przechodnia. Gdyby ten nie udzielił informacji co do lokalizacji firmy Kurt podjechałby do kogoś innego i tak aż do skutku. Po dotarciu do siedziby firmy zatrzymał pojazd i skierował się do wejścia. Miał nadzieję spotkać portiera lub kogoś z pracowników ochrony, którzy byliby w stanie powiedzieć gdzie obecnie przebywa Radża albo prezes Hydroponny lub jego syn.
[Myślę, że jak Lia chce to może teraz się dołączyć :]

[Merik]

Przyjezdnym została wskazana droga do siedziby Hydroponny na uboczu miasta, otoczonej murem i zamkniętej solidną bramą. Zwyczajowo pilnował jej portier.
[Tja, w twoje ręce, Liu]

[Liadan]

Przed bramą wjazdową zatrzymał się jakiś samochód. Portier, któremu jego przybycie przeszkodziło chyba w jakimś niesamowicie ważnym zajęciu (bo cóż może być ważniejszego od rozwiązywania sudoku?) z westchnieniem podniósł się ze swojego fotela, wymruczał pod nosem coś na temat pustynnych demonów, które zsyłają kataklizmy w postaci jakiś obcych na jego zmianie, a czego nie usłyszeliście z racji na uliczny gwar i podszedł do samochodu.
- Dzień dobry. W czym mogę państwu pomóc?

[Mark Subintabulat]

-Dzień dobry. Przybyliśmy do pana Gajowicza w sprawie ślubu. Dostaliśmy od niego zaproszenie na wesele. Niestety nie jesteśmy pewni czy uda nam się ze wszystkim zdążyć. W każdym razie chcielibyśmy złożyć najlepsze życzenia młodej parze i przekazać prezenty. To trochę pilne, bo jak nie uda nam się załatwić tego do jutra to odholują mój wóz gdzieś na skraj miasta. W każdym razie proszę powiedzieć nam gdzie możemy znaleźć pana prezesa albo jego syna albo kogoś kompetentnego kto byłby w stanie to zrobić. Nie ukrywamy, że chcielibyśmy spotkać się też z przyszłym teściem pana Gajowicza.

[Liadan]

- Proszę chwilę zaczekać - powiedział portier i wrócił do dyżurki. Tam spędził chwilę, chyba rozmawiał z kimś niewidocznym z ulicy. Po chwili wrócił do gości z plikiem papierów w ręce.
- Prezes przyjmie państwa. Ale przed wjechaniem na teren Hydroponny będziecie musieli wypełnić formularze. Proszę postępować zgodnie z instrukcją, a nie powinniście mieć większych problemów.
Faktycznie, portier przyniósł formularze dla G3-NZ18/K, czyli przeznaczone dla osób nie mających związków z Namilą, a te były stosunkowo proste do wypełnienia. Poza tak oczywistymi rubrykami, jak imię, nazwisko, miejsce urodzenia, miejsce zamieszkania, powiązania ze strukturami zorganizowanymi, cel i planowana długość pobytu w Namili, znajdowały się też tam pytania typu:
"Czy zamierza Pan/Pani zagrozić w jakikolwiek sposób porządkowi publicznemu Namili?
Tak/Nie*
(* niewłaściwe skreślić)
Jeśli tak, to w jaki sposób: zamach terrorystyczny, zakłócenie ciszy nocnej, porwanie, zabójstwo, śmiecenie w miejscach publicznych, niszczenie mienia, inne (jakie)............*
Czy jest Pan/Pani członkiem organizacji terrorystycznej
Tak/Nie*
Jeśli tak, to jakiej.......................
Czy jest Pan/Pani zwolennikiem wycięcia drzew w Puszczy Kodeańskiej?
Tak/Nie*
Czy jest Pan/Pani rasistą?
Tak/Nie*
Który gatunek czekolady lubi Pan/Pani najbardziej?............
Tego typu pytań było we wniosku dokładnie trzysta sześćdziesiąt siedem. Powodzenia.

[Mark Subintabulat]

Kurt spojrzał na stertę papierów z udawanym zainteresowaniem.
-Heike mam świetny pomysł - powiedział rezolutnie kierowca - ty wypełnisz te formularze, a ja...
-Zapomnij debilu - odpowiedziała spokojnie.
-Hmm, no trudno. Przepraszam pana - zwrócił się do portiera - jest taki problem, że nie mojej towarzyszce chce się wypełniać tych papierów. Widzi pan sam miałem dobre chęci. Siła wyższa. To tego proszę przekazać prezesowi nasze uszanowanie. A nie mógł by pan poprosić pana Biezprawa albo panienkę Sharmilę żeby tu do nas na chwilę zeszli?

[Liadan]

- A to nie mógł pan mówić tak od razu? Ładnie to tak, młody człowieku, ludzi tam i z powrotem ganiać? No dobra, dobra, przyniosę wam ten wniosek. Ale dobrze się zastanówcie, o co wam chodzi, żebym nie musiał chodzić jeszcze raz. No to co? Wniosek o spotkanie poza siedzibą firmy dla przyjezdnych? To będzie druk PZ18/7. Chcecie w wersji N, P czy IM? Jeśli zależy wam na czasie, to proponuję N-kę. Czas rozpatrzenia to tylko siedem dni roboczych, a spotkanie musi się odbyć w terminie nie dłuższym niż trzydzieści dni od daty rozpatrzenia wniosku.

[Mark Subintabulat]

-Hmm dziwne wydaje się, że nie dosłyszał. Nie prosiłem o wniosek tylko o spotkanie. Ciekawe dlaczego zatrudniają niepełnosprawnych na portierni?
-Wiesz on Cię słyszy.
-No właśnie, że nie. Hmm, słyszałem że w Namili opłaca się zatrudniać niepełnosprawnych, wtedy jest jakoś taniej.
-O czym ty do cholery mówisz?
-Nie znasz się. Spałem z jedną kobietą z Namili, opowiedziała mi wiele o tym miejscu. Wiesz, że płacą tu zakrętkami od butelek czy czymś w ten deseń.
-Jak Ci zaraz przypieprzę...
-No dobra chuj z tymi zakrętkami. Chodźmy się czegoś napić. Zawsze lubię degustować lokalne piwa rzemieślnicze.
-Mamy misję.
-No właśnie wiem. Spoko loko. Może Ci się wydawać, że nie wiem co robię, ale jest zupełnie inaczej. Być może trochę piłem u Radży, ale dzięki temu poznałem lepiej tego miłego człowieka. A jego zioło. Hmmm. Jestem pewien, że Radża degustuje teraz to co najlepsze w Namili. No albo pali zioło. Dobra zabieramy się stąd. DZIĘKUJEMY MIŁY STARSZY PANIE PORTIERZE!!! BARDZO NAM PAN POMÓG!!! PRZEPRASZAMY ZA KŁOPOT!!! JUŻ SIĘ STĄD JEDZIEMY!!! MIŁEGO DNIA!!!
...
...
...
[Merik Mode Active]
-To co teraz geniuszu/
-No mówiłem, jedziemy się naje... aapić nieco lokalnych trunków. O przepraszam piękną panią? - spytał się Kurt przechadzającej się mieszkanki - gdzie w tym mieście taki zamożny i głodny wrażeń mężczyzna mógłby spożyć posiłek i napić się lokalnych trunków? A w ogóle to szukam znajomego. Nosi ekscentryczne odzienie. Czerwone spodnie, białą koszulę i niebieski turban na głowie, a jak przechodzi to bije od niego słodka woń zioo...aaa perfum.

Jeżeli Słodki Aniołek nie odpowie na pytanie Kurta ten będzie zmuszony spytać inną białogłowę o to samo. Wszak kobiety powinny najlepiej wiedzieć gdzie znajdują się najlepsze lokale, do których mogłyby się udać z zacnymi panami.

[Merik]

Dwudziesta trzecia napotkana pani bez problemów wskazała Kurtowi koszerną restaurację Sary w centrum miasta, gdzie, jak utrzymywała, faktycznie widziała kogoś pasującego do opisu. Tam też kierowca mógł skosztować trunków i spożyć posiłek, co prawda trzeba było uważać na ceny.

[Mark Subintabulat]

-Dziękuję Aniołku! Jesteś kochana. Widzisz, mówiłem, że dam radę
-Jak to wszystko się skończy zrobię Ci piekło.
-Będę to miał na uwadze. Postaram się aby to w takim razie jeszcze trochę potrwało.

[tymczasowe przeniesienie przygód Heike i Kurta do tematu http://www.borysada2.cba.pl/viewtopic.p ... 1&start=55 ]