Borysada

Jakiś czas temu, nie wiadomo jak dokładnie to się stało, do uszu mieszczan doszły wieści o raju w Harmegiddo, ziemi obiecanej robotników i chłopów, ostoi socjalizmu - mieście Komuntern. Nim ktokolwiek zdążył zareagować, Namilę opuściły 264 osoby, by przyłączyć się do budowy społeczeństwa bezklasowego.

Do wiceprezesa Dargorada Gajowicza dotarła informacja, że prawie trzysta osób opuściło Namilę by budować jakąś mrzonkę, oj, przepraszam, sprawiedliwe społeczeństwo. Sytuacja jest na tyle poważna, że Dargorad zwołał zebranie kierownictwa Hydroponny, na którym mieli stawić się dyrektorzy i kierownicy poszczególnych pionów. Gdy wszyscy zgromadzili się już w sali konferencyjnej wiceprezes rozpoczął zebranie:
- Witam państwa. Poprosiłem Was tu, bo otrzymałem informację, że grupa prawie trzystu osób opuściła Namilę. Oczywiście, żyjemy w wolnym mieście, gdzie każdy ma prawo robić, co uważa za słuszne w granicach prawa, więc może również opuścić miasto, jeśli taka jest jego wola. Jednakże nie może to wpływać na działalność naszej firmy. Dlatego proszę o przygotowanie informacji, ile z tych osób było zatrudnionych w Hydroponny. Wszystkim tym osobom proszę wpisać naganę do akt. Jeżeli wrócą do pracy w ciągu trzech dni, proszę czas nieobecności odliczyć im z należnego urlopu, jeśli nie, to zostaną zwolnieni dyscyplinarnie z dniem dzisiejszym za porzucenie zatrudnienia bez wypowiedzenia, a na ich miejsce zostaną zatrudnione osoby z miasta. Oczywiście członkowie ich najbliższych rodzin, pozostający z nimi we wspólnym gospodarstwie domowym mogą odebrać należną im pensję za czas przepracowany w obecnym miesiącu. Dział Kadr niech przygotuje odpowiednie dokumenty dla Urzędu. Moshe, zajmij się tym, proszę.

[Z pracowników Hydroponny siedemdziesięciu dwóch luda opuściło Namilę, a wraz z nią wyzyskującą ich imperialistyczną, kapitalistyczną świnię, korporację, zuego molocha, wędrując ku światłej przyszłości. SRU. Moshe się zajął, czym się miał zająć, nie zgłosiły się żadne rodziny, bo rodziny trzymają się razem, a i nikt nie powrócił w przeciągu owych trzech dni.]

Skoro pracownicy nie wrócili, zostali zwolnieni dyscyplinarnie. Należne im pensje zostały przelane na specjalne subkonto, a po upływie określonego ustawowo czasu, ta imperialistyczna świnia przekaże je na Fundusz na rzecz wdów i sierot, ot, taki kolejny przejaw wyzysku.
Skoro mamy wolne etaty, to na miejsce osób zwolnionych dyscyplinarnie zatrudnimy nowych pracowników. Na szczęście ci, co odeszli byli w większości pracownikami niewykwalifikowanymi, więc z zastąpieniem ich nie powinno być większych problemów. Przy okazji w Namili zmniejszy się bezrobocie.