Borysada

Po rozpakowaniu się dwójka żołnierzy w cywilnych ubraniach udała się na zwiedzanie miasta. Z jednej strony chcieli dowiedzieć się czegoś więcej o samym mieście i jego obywatelach. Równie ważne było stopniowe nanoszenie na mapę rozkładu ulic, placów, budynków i innych ważnych elementów urbanistycznych miasta.
/nie potrzebuję mapy na teraz, ale kiedyś się o nią upomnę, póki co interesuje mnie architektura miasta, szacowana ilość mieszkańców, zauważalne lokalne fenomeny (może mają np. kolejkę podmiejską czy inne cudo), liczba burdeli i miejsc kultu religijnego./

Mieszkańców Serevalu w dzielnicy cywilnej było około 500. Pracowali głównie w szklarniach z żywnością, w magazynach i produkcji części dla naukowców, których miało być w dzielnicy technicznej około 300. Choć żołnierze Korpusu nie mieli zbyt wielkiego terenu do zwiedzenia, to mógł on urzec swoją różnorodnością. Wesoły gwar, liczne, kolorowe sklepiki, kasyna, dom uciechy, a nawet galeria sztuki - tym wszystkim mogli cieszyć się obywatele Sereval. Ba, do dyspozycji mieli również komputery oraz sieć komputerową łączącą wszystkie komputery w dzielnicy cywilnej (coś a'la Internet, ale na mniejszą skalę). Praktycznie wszystkie miejsca usługowe położone są na parterach kamieniczek, tuż pod mieszkaniami. Żołnierze Korpusu trafili do mieszkania na piętrze, tuż nad sklepem z pacynkami, świecami, ozdobami, dekoracjami i innymi świecidełkami. Należał on do Loa Chu, żółtoskórego staruszka o bardzo miłym usposobieniu, który często zapraszał swych nowych sąsiadów na herbatę. O bezpieczeństwo w Sereval też nie trzeba było się bać, bo poza zaawansowanymi systemami obronnymi, miasta pilnuje część oddziału najemniczego "Garlics". Miejsc kultu religijnego w Sereval nie ma.