Borysada

Samochód firmy podjechał pod bunkier, wysiadło z nich parę członków firmy w tym David.

David: Witaj Gaspadin Hughes, przybyliśmy ugadać do końca pewien interes o którymś już wcześniej rozmawialiśmy.

-Witajcie w Kunn przyjaciele. Ufam, że u was wszystko w porządku. Co do wspomnianego interesu to laboratorium stoi otworem na waszego naukowca, jeżeli chcecie to mogę was odprowadzić.

David : Doskonale, Gaspadin Hughes, chętnie zobaczymy jak to wygląda. Profesor potrzebuje trochę sprzętu, ale efekty jego pracy są bardzo zadowalające. Choć i tak nie mam po co chwalić tych specyfików, w końcu pewnie już wasi ludzie zapoznali się z ich zbawiennymi efektami.

-Tak, wiemy jak mniej więcej działają. Szczerze mówiąc mieliśmy tego naukowca już wcześniej na celowniku. Okazało się bowiem, że był uczniem pani Balzack, bardzo uzdolnionej specjalistki od broni chemicznej. Pozostawiła nam trochę zapasów swoich wyrobów, ale nie mamy formuł na ich przyrządzanie. Mamy nadzieję, że być może waszemu człowiekowi uda się przynajmniej część z nich odtworzyć. Ale nie będę was zanudzał przyjaciele. Proszę za mną.
Stevens oprowadził ludzi z Komitetu po laboratorium zalecając aby zachowali szczególną ostrożność. Poprzednia właścicielka nie uskarżała się na panujące tu warunki, wszak wykorzystano na jego budowę poziom materiałów budowlanych i poziom chemii/medykamentów.
-Proszę przekazać Alexandrowi jak się mają u nas sprawy i powiedzieć, że gorąco oczekujemy jego odwiedzin oraz przybycia doktora.

David: Rozumiemy Gaspadin, no dobra chłopaki wnosić sprzęt. Zostawimy tu parę naszych rzeczy i można jakąś uczcić ten sukces. Doktor obecnie czeka na protezę ręki w Wast City i jak ją dostanie z pewnością tu przyjedzie. Mówił już, że chce udoskonalić formułę, żeby tak silnie nie uzależniała i niszczyła organizmu.

-W takim razie zapraszam do naszego parku. Zaraz ustawimy jakieś stoły i krzesła. A właśnie byłbym zapomniał. Korpus ma dla was upominek, a w zasadzie dwa.
.
.
.
-Proszę - powiedział Stevens wręczając podłużne czarne pudełko - wewnątrz znajduje się jeden z mieczy plazmowych, które tak chętnie używa Grania. Obyście mieli z niego lepszy pożytek niż poprzedni właściciel.
.
.
.
-A to już jedna z naszych najnowszych zabawek. Android T-2; pancerz wykonany z agonium, zaawansowane oprogramowanie celownicze, uzbrojenie to ciężki karabin maszynowy, osiąga prędkość 10 km/h. Jest wasz. Przekażcie Alexandrowi i doktorowi nasze najserdeczniejsze pozdrowienia.

David: To w wspaniałe dary, Saldern pewnie będzie zadowolony. My nie jesteśmy tak dobrze przygotowani, a raczej nie mamy nic nowego, bo mamy jedynie to czym raczyliśmy was ostatnio.

powiedział wyciągając apteczkę pełną szczepionek ze specjalnym płynem profesora.

David: Aaaa! Zapomniałem mam jeszcze to.

powiedział wyciągając flaszkę na stół.

-A tak słyszeliśmy, że otworzyliście intratny biznes w Wast City. To waszej produkcji? Zaraz przyniesiemy jakąś zagryzkę. A skoro o niej mowa. Słyszeliście taką zagadkę? - spytał Davida Hugh:
-Wódka i zagryzka kosztują 11 litrów wody
Wódka jest droższa od zagryzki o 10 litrów wody
Ile kosztuje zagryzka?

David: Pół litra, tyle ile mają nasze butelki.

-Haa, doskonale tawarisz David. Wiedziałem, że z was są trzeźwo myślący ludzie. Ostatnio zadałem to pytanie jednemu takiemu pismakowi z Fairy Desert, ale nie wiedział co odpowiedzieć, grubas jeden. A przepraszam nie powinienem się tak wyrażać, to co następne pół litra stawiamy my.