Borysada

Podczas tego "spaceru" po "rezydencji" króla, Sierżant Xavier rozglądał się dyskretnie zwracając uwagę na mijających ludzi. Także gdy wszedł do "komnaty", w której przebywała Jego Wysokość pozwolił swoim oczom błądzić (ale nie głowie) szukając przybocznych króla albo jego dworzan. Zwrócił także uwagę jak zachowują się w obecności króla jego strażnicy, którzy go przyprowadzili. Czy kłaniali się mu albo w jakiś inny sposób okazali szacunek?

Kiedy przybysze z Kunn kroczyli korytarzami, mijali co jakiś czas wyłącznie nielicznych strażników. Natomiast w samej sali tronowej było tylko siedem zakapturzonych postaci, siedzących bez ruchu dookoła króla. Można się było zastanawiać, czy to nie posągi? Strażnicy po przyprowadzeniu posłów pokłonili się nisko i odeszli bez słowa.
- Eee? - ponowił król Colt.

Sierżant Poul wraz ze swym podkomendnym ukłonili się po czym Xavier zabrał głos.
-Jako oficjalna delegacja z Kunn przybywamy do waszego miasta aby przeprowadzić negocjacje handlowe. Czy władca Hiperborey wyraża chęć podjęcia takich rozmów?

Król zrobił wielkie oczy. Znowu.
- Handel? Handel?! Ciekawe! - ożywił się, a wraz z nim kilka zakapturzonych postaci. - Czym chcecie handlować? Zauważyliście z pewnością, że mamy pewne... niedobory.

-Możemy zaoferować ropę, broń białą, części do robotów. Potrzebujemy natomiast metalu, agonium, amunicji bądź medykamentów/chemii.

Król kaszlnął. Drugi raz. Trzeci.
- Częściami się nie najemy, a ropą nie napijemy - odparł. - Ale metalu ci u nas dostatek. Może za tę broń białą... no nie wiem...
Nagle do króla podszedł jeden z zakapturzonych mężczyzn i zaczął szeptać mu coś na ucho. Po chwili wolnym krokiem się oddalił.
- Dwa poziomy broni białej za jeden poziom metalu. Taka jest w tej chwili propozycja. Macie inny pomysł, delegaci z tego... no... Kumk?

-Wydaje mi się, że zrozumiałem wasze potrzeby. Sami nie mamy wiele żywności, ale postaramy się zorganizować jej odpowiednie zapasy. Możemy dać wam żywność w zamian za metal. [1 poziom żywności na 2 poziomy metalu]

Do króla Colta ponownie podszedł zakapturzony mężczyzna, ten sam co wtedy.
- [1 poziom żywności, 1 poziom broni białej i ciężarówka za 3 poziomy metalu.] To bardzo hojne z naszej strony, nieprawdaż? - zapytał monarcha dość znudzonym tonem.

-Hmm w porządku. Na taką propozycję jesteśmy w stanie przystać. Prosimy jeszcze tylko o wskazanie nam miejsca na spoczynek na dzisiejszą noc, a jutro wyruszymy w drogę powrotną do Kunn. Chcielibyśmy też porozmawiać z Waszym dowódcą straży, ponieważ jakiś czas temu do waszego miasta wyjechał inny delegat lecz słuch o nim zaginął. Sądzę, że kapitan straży jest osobą, która mogłaby nam jakoś pomóc.

- Uuuch... znajdziemy wam miejsca na nocleg, ale nic nie wiemy o żadnych zaginionych posłach, nikt nas nie odwiedza - odpowiedział król tonem mówiącym "lepiej nie drążcie tej sprawy, jasne?"... albo po prostu Xavierowi się zdawało.

-W porządku, w takim razie poinformuję o tym co ustaliliśmy moich ludzi, którzy czekają na zewnątrz. Mamy nadzieję, że wkrótce pojawi się też ktoś kto wskaże nam miejsce na spoczynek.
Sierżant Xavier jeżeli nie zostałby zatrzymany udałby się na dół. Następnie w oczekiwaniu na wyznaczoną osobę, rozesłałby 4 ludzi aby poszwendali się parami po mieście i sprawdzili czy funkcjonują tu jakieś sklepy albo inne miejsca świadczenia różnych usług.

Hiperborea jest naprawdę wielka. Poza licznymi wieżowcami i budynkami, znajdowało się tu sporo starych i pustych już budynków fabrycznych, które być może w przyszłości byłyby w stanie ponownie uruchomić produkcję. Sklepów i budynków użyteczności publicznej było trochę, skupionych głównie w dzielnicy wschodniej. Tam też żyło najwięcej mieszkańców. Większość z nich uciekała i chowała się przed żołnierzami Korpusu, ale część była wobec nich zupełnie obojętna, wiodąc życie typowo menelskie.

Żołnierze weszli do jednego ze "sklepów" i zainteresowali się sprzedawanymi tam towarami. W rzeczywistości chcieli spytać o coś sprzedawcę.

Sprzedawca czytał sobie "Fairy Desert" z nogami na ladzie. Nie zwrócił uwagi na przybyszów, tylko wczytywał się w artykuł o niejakim "Adasu", który opowiadał o zmutowanych wszach łonowych i metodach ich hodowli. Pasjonujące.
W sklepie było niewiele towarów. Trochę złomu, części, sucharów, flaszek i śmieci.

-Jedną butelkę tego bursztynowego - wskazał ręką żołnierz interesujący go alkohol - ma pan chwilę by z nami porozmawiać? Nie jesteśmy tutejsi, a prawdopodobnie przyjdzie nam tu zawitać nie raz. Nie chcielibyśmy wpakować się w jakieś kłopoty. Chcielibyśmy się dowiedzieć czegoś więcej o mieście.

Mężczyzna ani nie zdjął nóg z lady, ani nie przerwał czytania gazety. Zaczął tylko wydłubywać sobie resztki pokarmu spomiędzy zębów.
- Sami się obsłużą. I co chcą wiedzieć? - zapytał w końcu.

-Kto poza królem Colto ma w mieście znaczne wpływy?
-Dlaczego bramy są otwarte i niepilnowane. Czy mieszkańcy nie obawiają się zagrożenia z pustkowi?
-Nie da się ukryć, że w miasto nie prezentuje się najlepiej. Czy Hiperboreię dotknęło jakieś nieszczęście?
-Dlaczego mieszkańcy tak się obawiają obcych?
-Co to za gazeta, którą pan czyta? Mogę kupić jeden egzemplarz?

- Rada Kapturów (łatwo się domyślić o kogo chodzi), ale nikt o nich więcej nie wie. Po prostu są.
- "Wszystkie potwory i tak trzymają się jak najdalej od tego miejsca".
- "Nie wiem, może kiedyś? Tak było od zawsze".
- Obawiają? Po prostu rzadko ich widują i nie wiedzą, czego się spodziewać.
- To Fairy Desert, brukowiec. A weź pan sobie tą gazetę.

Następnego dnia w okolicach południa sierżant Xavier poprosił o jeszcze jedną rozmowę z władzami miasta. Miał do zaoferowania następującą ofertę. Oprócz tego co zostało ustalone Korpus może jeszcze zapewnić technologię GMO zdobytą od Genocide oraz sadzonki zmodyfikowanych roślin, a także technologię zwiększenia tkanki mięsnej, która zapewni wyhodowanemu bydłu jeszcze większą masę i zwiększy zapas żywności. Za te dwie drogie technologie, które Hiperboreia ma pełne prawo sprzedać innym i na tym zarobić Korpus chce tylko dwóch poziomów materiałów budowlanych oraz jednego poziomu meteriałów luksusowych, których widać na mieście jest pełno.

Król przyjął co prawda Xaviera, ale o dziwo, nie był zbyt zadowolony z tej propozycji. Zakapturzeni chyba też nie, bo coś mu stękali na ucho.
- Mogę ewentualnie wymienić się materiałami budowlanymi [1 poziom] za te sadzonki, ale reszta technologii jest dla nas zbyt niezrozumiała, by była nam przydatna - mruknął Colt.

-Nie przeczę, że najwartościowsza jest technologia zwiększająca masę u zwierząt. Ale skoro jej nie chcecie to w porządku, przystaję na waszą propozycję. Wyruszymy teraz czym prędzej do Kunn by zorganizować konwój. Do zobaczenia Wasza Wysokość.

- Powodzenia... - mruknął na odchodne król Colt. Chyba wyglądało na to, że był zadowolony z pozbycia się tych natrętnych gości.