Borysada

W kierunku Exar zmierzał pojazd. Wyglądał jak zwykłe auto, tylko że... nie miał załogi. Do tego zamiast kierownicy miał jakiś wyświetlacz, a z tyłu wyrastała antenka z kamerką, która zdawała się wypatrywac kogoś...

Samochód został wykryty przez radar stosunkowo wcześnie.
- Kolejni posłowie, jakiś handel pewnie - uspokajali się radiowcy, ale rutynowo poinformowali ludzi Mocnego, coby przywitali gości, ale również zachowali czujność - wszak zawsze mogą to być pustynni bandyci albo jacyś zamachowcy, a ostatni atak na zwiadowców był czymś mocno alarmującym.

Mocny stał z ostrzem z Colto na plecach i ciężkim karabinem maszynowym w dłoni przy wjeździe do miasta, tymczasem jego podwładni siedzieli w dwóch mustangach po obu stronach drogi. Dumnie prezentowały się gatlingi i działka soniczne.
Rinnan, bezszelestny oddelegowany do oddziału Mocnego, obserwował wydmy przez lornetę.
- Szefie, jakiś dziwny ten samochód. Nieuzbrojony, coś mu wystaje nad maskę... Przez szybę niewiele widać, ale chyba nie ma nikogo za kierownicą.
- Pojazd bezzałogowy? Interesujące. Załatwcie mi tu jedną z tych emp-bombek których użyliśmy do deaktywacji modułów maskujących na automatycznych działkach. Może się przydać.

Kiedy mieli już sprzęt, mustangi ruszyły w stronę nieznanego samochodu. Ludzie byli gotowi w każdej chwili podziurawić ten obiekt pociskami i zmiażdżyć falami uderzeniowymi, ponadto nie zbliżali się zbytnio, by nie ryzykować śmierci wskutek wybuchu materiałów wybuchowych - bo nie można wykluczyć, że samochód nie jest ich pełen.

Kiedy pojazdy zbliżyły się do tego samochodu, nagle wszystkie drzwi, a nawet maska się otworzyły. Żadnych materiałów wybuchowych, tylko coś świecącego na kierownicy. Po chwili maska się zamknęła, najwyraźniej twórcy nie chcieli ryzykowac uszkodzenia. Drzwi nadal pozostawały otwarte...

Mocny wyskoczył z pojazdu i zawołał Theanora, dzierżącego działko soniczne, by podążył za nim. Podszedł do pojazdu i, widząc wyświetlacz, sprawdził, czy jest dotykowy i jak działa.

Wyświetlacz nie był dotykowy, jednak w momencie wejścia do samochodu jakiś głos zaczął mówic:
- Na podstawie dawnej umowy o wzajemnej pomocy system - tu przerwało, ekran się zaczerwnienił i słychac było "Dane uszkodzone. Skontaktuj się z servisem", a następnie znów się zazielenił - prosi o pomoc naukowców z Instytutu. Wszystko odbędzie się zgodnie z wcześniejszymi ustaleniami. W celu rozpoczęcia pomocy prosimy zając miejsca i zapiąc pasy.
Były cztery miejsca.

- Trzeba to zbadać - stwierdził Mocny. - Na pewno nie wsiądziemy na ślepo, a już w ogóle wsadzać naukowców, żeby jechali w nieznane. Niech przyślą nam tu ciężarówkę, weźmy samochód na hol i spróbujmy wydostać z niego dane, współrzędne, cokolwiek.

Zawiadomiono Exar o potrzebie i wkrótce przyjechała ciężarówka, a wozowi zamknięto drzwi i przewieziono do Exar. Jeśli ma włączone hamulce, to wciągnięto go na pakę i po prostu przewieziono.
Tam ludzie zajęli się próbą podłączenia do systemu informatycznego i wydobycia danych. Delikatnego, coby nie spalić obwodów albo nie uruchomić jakiegoś planu autodestrukcji - sprawdzenie, czy coś takiego istnieje, było priorytetem.

Po podłączeniu nie trzeba było nic hakowac, bo nagle wyskoczył komunikat:
"Wykryto oprogramowanie instytutu. Uruchamianie..."
Następnie w oknie pojawiły się dwie plansze.

X X X
X O X
X X X

X X O
X X X
O X X

Oraz komunikat: Trzy ruchy.
Wyglądało to na starą grę. Lewa plansza była interaktywna. Po kliknięciu znak O zmieniał się na X i odwrotnie, tak samo wszystkie przylegające.

Sprawa była prosta. Vaeran, który dawno nie bawił się takimi rzeczami, uśmiechnął się w duchu i wykonał sekwencję:

X X X --- prawy górny -- X 0 0 --- lewy dolny -- X 0 0 --- centralny --- X X 0
X O X --------------------> X 0 0 ------------------> 0 0 0 ------------------> X X X
X X X --------------------> X X X ------------------> 0 0 X ------------------> 0 X X

No patrz, niby nic, a troszkę frajdy jest. - pomyślał Vaeran.

W oknie wyświetlił się komunikat:

F-2
STRMGNW JGCYGO

Wprowadź nazwę.

Tym razem trzeba było bardziej pogłówkować. Całość wyglądała na normalną zagadkę z przesunięciem liter, jednakże to co wydawało się najbardziej logiczne (czyli Forward - 2 i zamiana wszystkich znaków na występujące w alfabecie o 2 miejsca dalej) nie dawało logicznych słów, które mogłyby stanowić "nazwę" o której wprowadzenie prosił program.

W końcu Vaeran postanowił mimo wszystko spróbować pójść tym tropem. Miał przy tym nadzieję, że program uwzględnia możliwość pomyłki przy wpisywaniu i pozwoli na kolejne próby.
STRMGNW JGCYGO

ABCDEFGHIJKLMNOPQRSTUVWXYZ

UVTOIPY LIEAIQ

Nie miał też pojęcia, czy jeżeli zabraknie liter w alfabecie, powinien przejść na początek, ale to wydawało się dość logicznym posunięciem.

Na wyświetlaczu pojawiło się kilka komunikatów.

Analizowanie odpowiedzi...

Odpowiedź błędna.
Odpowiedź poprawna.

Błąd w skrypcie wykryty.
Zmiana zagadki... Niemożliwa.

Przetwarzanie...


Witamy w Projekcie Haven!

• o Lista miast partnerskich
  o Przeznaczenie
  o Dokumentacja

Vaeran postanowił, że zamiast przeglądać te dane, spróbuje wyeksportować je do bezpiecznego folderu. Przejrzeć i przeanalizować można było później - teraz trzeba było je zabezpieczyć. Najlepiej w dwójnasób: wykonać też zrzuty ekranu wszystkich stron, jeżeli eksport się nie powiedzie. Dane powinny znaleźć się na dwóch osobnych nośnikach fizycznych, by zminimalizować ryzyko. To wyglądało na jakiś plan badawczy i choć nieprawdopodobnym było, by w takim samochodzie znajdowały się jakiekolwiek szczegóły badań, know - how czy schematy, to można było spodziewać się bardziej ogólnych opisów technologii, być może jak dotąd nieznanych lub dawno zapomnianych. Zawsze mogłaby to być inspiracja do prowadzenia własnych badań.

Kiedy już uporał się z wykonaniem kopii zapasowych, zaczął spokojnie, po kolei czytać informacje o Projekcie Haven.

W momencie rozpoczęcia kopiowania ekran się zawiesił. Następnie na chwilę stał się czarny, po czym znów widac było tylko menu. Nagle wyskoczyło okienko:


Dane niedostępne. Proszę zaprzestac prób kopiowania.

Vaeran, niezrażony tym faktem, postanowił ocalić, co się da: sporządzić kopię ręcznie, a jeśli materiału jest niesamowicie dużo, wynotować istotne fakty. Chwycił inny tablet i rozpoczął przepisywać informacje pojawiające się na ekranie, które jednocześnie, czytając, analizował.

Był tylko jeden problem... o ile menu było całkiem ładnie zaprojektowane, to jednak niewiele można było się z niego dowiedziec. Może pomogłoby wybranie którejś opcji?

Vaeran zaczął od listy miast partnerskich. Był ciekaw, które przetrwały? Czy może gdzieś znajdują się niezamieszkane, zapomniane ruiny? Co można w nich odkryć?

Unita szybko wynotował miasta i pomoc, której każdemu z nich udzielono. Kto jej udzielił? Było to nowe, automatycznie nasuwające się pytanie.
Po powrocie do Menu wszedł do kolejnego folderu: Przeznaczenie.

Vaeran uśmiechnął się w duchu. Jeżeli ktoś nad pracował i wyniki tych badań się zachowały, mogłoby to oznaczać kamień milowy w drodze do rekultywacji tych ziem. BioTech z pewnością również ucieszyłby się, dowiadując się tych rzeczy - choć może korzystali oni z dyskusyjnych środków.
Po wynotowaniu przyszedł czas na wejście do ostatniego linka: dokumentacja.

Po chwili automatycznie przekierowano do jedynego punktu.

Vaeran wstał od komputera z gotowymi notatkami - choć nie było tego bardzo dużo. W głowie kłębiło mu się z ekscytacji - w końcu trafili, zupełnie przypadkiem, na ślad dawnego projektu naukowego, a może i placówki badawczej, która mogła zawierać mnóstwo starych technologii.
Ruszył prędko do kwater swojej rodziny i zwrócił się do Lany.
- Kochanie, jedziemy na wakacje - uśmiechnął się.

***

Następnego dnia, rano, Vaeran i Lana oraz Philip i Eva, ich zaprzyjaźnione małżeństwo, które również od lat było częścią Unitate Venturum, wraz z bagażem i wyposażeniem, wsiedli do samochodu, który ustawiono tam, gdzie po raz pierwszy się pojawił. Vaeran był spokojny - mógł wyjechać na kilka dni, Mocny, Joanne i Brima zaopiekują się miastem.

- Proszę zapiąc pasy.

Kiedy tylko pasażerowie wykonali polecenie, pojazd ruszył.
- 120 kilometrów do celu.

Jakiś czas potem...
- 50 kilometrów do celu. Wydawanie porcji żywności...
Przed załogą pojazdu pojawiła się czekolada z biedronki, jedyny pokarm który wytrzymuje ponad 500 lat bez zepsucia, i butelkowana woda.

Jakiś czas potem...
- 1 kilometr do celu. Napotkano przeszkodę. Proszę kontynuowac na piechotę...

Nie było żadnej przeszkody! Po prostu trzy inne pojazdy... I trzy domy na horyzoncie. A tam chyba kilka osób...