Borysada

Chłopak, o którym powiedziano Vaeranowi, że jest nieprzeciętnie uzdolniony w kierunku nauk ścisłych, czekał już na niego w gabinecie. Przywódca, załatwiwszy właśnie sprawy związane z organizacją pogrzebu, spokojnym krokiem wszedł do pomieszczenia.
- Witaj, chłopcze. Jeremy, prawda? Domyślasz się zapewne, po co zostałeś tu przywołany. Z tego co mi powiedziano, posiadasz cechy szczególnie pożądane w naszej organizacji. Dlatego zdecydowałem, że będę cię uczył... Oczywiście nie będę poświęcał ci całego czasu, dostarczę ci materiałów i książek znalezionych w Instytucie, pokażę, co udało nam się odkryć, wytłumaczę rzeczy przez ciebie nierozumiane, jeśli będę potrafił. Ale nim to zrobimy, chcę wiedzieć więcej o tobie. Opowiedz mi, co skłoniło cię, by do nas dołączyć? Czego oczekujesz od Unitate Venturum?

- Dzień dobry, tak jestem Jeremy. Planuję zostać fizykiem i informatykiem, a słyszałem, że pańska organizacja poszukuje naukowców. Znam wasze osiągnięcia i dlatego chciałem się szkolić w Unitáte Venturum. Rewolucjoniści nie są aż tak nastawieni na naukę, oni bardziej za cel postawili sobie walkę w obronie ludności. - Chłopak mówił wyraźnie i szybko. Widać po nim było, że był pewny siebie. Miał rude, krótkie włosy, ziemistą cerę i nieco się garbił zapewne z powodu przesiadywania przy komputerze. Na nosie miał okulary, a na zębach aparat. Poza tym na twarzy miał trochę pryszczy i ogólnie wyglądał na typowego geeka. Pewnie żadna dziewczyna go nie chciała, ale nie wyglądał na kogoś, kto by się tym przejmował.

- Znakomicie. Musisz wiedzieć, że znajdujemy się dopiero na początku drogi. Udało nam się odnaleźć i wykorzystać kilka z wynalazków z Instytutu, ale wielu rzeczy wciąż nie rozumiemy. Ostatnio w nasze ręce wpadły urządzenia maskujące, które zostały uszkodzone przez impuls elektromagnetyczny - Vaeran postanowił od razu być szczery. Musiał, jeśli miał z młodym pracować. - Nie wiemy, jak działały. Możemy jedynie stwierdzić z całą pewnością, że urządzenie działa w zakresie widzialnym, natomiast obiekty były wykrywalne przez radary. To jednak kwestia na później. Na początek potrzebna mi wiedza, ile już umiesz, i od czego moglibyśmy zacząć.

- O, urządzenia maskujące! Chcę je zobaczyć, proszę pokażcie mi je. Umiem wiele, pracowałem w Exar jako dostawca pizzy, ale było to zbyt uporczywe zajęcie. Potrafię obliczać całki w pamięci i logarytmować złożone liczby, a wszystko dzięki odpowiednim stymulacjom mózgu poprzez specjalne chipy, które nauczyłem się produkować. Potrafię tworzyć oprogramowania antywirusowe, łamać kody dostępu do różnych miejsc, wiem też co nieco o falach radiowych. Tak, słyszałem, że specjalizujecie się w tym ostatnim. - Jeremy uśmiechnął się chytrze po czym ciągnął dalej - Gdy mówiłem znajomym, że moje chipy są w stanie z kretyna zrobić naukowca klasy A, to mnie wyśmiali. Teraz już wiedzą, że nie doceniali moich możliwości. Mam w głowie mnóstwo pomysłów. Uważam, że jesteśmy w stanie połączyć komputery na całym świecie i utworzyć globalną sieć. Potrzebne będą do tego satelity. - Po chwili zdał sobie sprawę, że zbytnio się nakręcił i rozgadał przed swoim nowym szefem. - Ale najpierw oczywiście chciałbym obejrzeć te urządzenia maskujące.

- Umiesz więcej, niż się spodziewałem. Dobrze. Nim pokażę ci te urządzenia, chciałbym jednak, byś zastanowił się, na jakiej zasadzie może takie urządzenie działać. Z fizycznego punktu widzenia. Źródła natomiast są tutaj - wskazał regał na ścianie, na którym znajdowały się książki znalezione w Instytucie. - Możesz swobodnie korzystać ze wszystkich tych źródeł, jakie tu mam. Potraktuj to jako naukę. Natomiast zadanie, które tobie przydzielę, to analiza oprogramowania sterującego automatycznymi działkami na wieży radiowej i zabezpieczenie ich przed przeprogramowaniem i zmianą ustawień. Czy masz pytania?

- Czy wiecie już w jaki sposób te urządzenia są zasilane? Podatność na falę elektromagnetyczną zdaje się sugerować, że to jakieś elektroniczne cacko. Co do samego ich działania, to muszę wiedzieć, czy były widoczne jakieś nieregularności, czy to całkowita niewidzialność, tak jakby światło ignorowało różnicę gęstości. - Jeremy sięgnął po jedną z książek, która traktowała różnych zjawiskach fizycznych i otworzył na dziale poświęconemu optyce.
- Oczywiście zajmę się działkami, ochrona przed przeprogramowaniem to dla mnie kanapka z masłem - dodał pospiesznie, widać że jednak bardziej od działek interesowała go zagadka ich niewidzialności.

- Z raportów wynika, że występowały delikatnie zniekształcenia wokół maskowanych obiektów. Rzecz jest bardzo interesująca, moja hipoteza to pole zmieniające podatność elektryczną ośrodka wokół obiektów, w taki sposób że światło jest zaginane. Nie wiem tylko, w jaki sposób wpływać na gęstość optyczną... Poza efektami nieliniowymi, ale trudno byłoby wytworzyć tak silne pole elektryczne i jednocześnie je kształtować.

- Być może wykorzystano tu jakieś nowe zjawisko fizyczne, którego nie rozumiemy. Jedno z takich urządzeń maskujących przydałoby się rozłożyć na części i sprawdzić jak jest zbudowane - odpowiedział Jeremy.

- Tak, też przeszło mi to przez myśl - Vaeran uśmiechnął się. - Próbowałem coś osiągnąć, ale nie udało mi się zrozumieć jak to działa. Będzie to wymagało dłuższej, bardziej wytężonej pracy. Zajmiemy się tym wkrótce... Unitate Venturum ma wielkie plany. Chcemy zmienić Exar na lepsze, ale nie zatrzymamy się na tym. Chcemy iść dalej. Ale nasze plany, obawiam się, przyciągną głodne, chciwe, zazdrosne oczy. Dlatego musimy być gotowi się bronić - Vaeran podszedł do Jeremy'ego. - Cieszę się, że do nas dołączyłeś, chłopcze.

- Także się cieszę. Będę starał się wpierać Unitáte Venturum swoją wiedzą jak to tylko możliwe. - Jeremy po tych słowach poszedł wykonać swoje zadanie związane z działkami.