Borysada

W okolicach Wast City pojawił się pojazd bezzałogowy. Był on o tyle ciekaw, że wyglądał jak zwykłe auto, tylko zamiast kierownicy miał jakiś wyświetlacz. No i kamerkę. Która właśnie kręciła się w powietrzu szukając kogoś, kto by się zbliżył.

Ben Ben, McRamsey, Sierściuch i Bandit byli niepocieszeni faktem, że choć rozpieprzyli czołg Anarky, to ta czerwona sucz zdążyła im uciec. Ale otrzymali polecenie sprawdzenia jakiegoś pojazdu, który zbliżył się do Wast City. Może będzie tam coś do rozstrzelania?
Podeszli bliżej, aby sprawdzić, czy można otworzyć pojazd, wejść do środka, mieć czym jeździć na miasto.

Okazało się, że pojazd jak najbardziej dało się otworzyc. Niestety, wygląda na to, że pojechac tym na miasto się nie dało, bo kiedy tylko zaczęli szukac jakiegoś układu sterowniczego, rozległ się sztucznie brzmiący głos.
- Witajcie mieszkańcy... - urządzenie zdało się na chwilkę zawiesic, po czym kontynuowało:
- Wast City. Prosimy was o pomoc w projekcie... - w tym momencie wyświetlacz na chwilę zmienił kolor na czerwony, a wy usłyszeliście "dane uszkodzone. Skontaktuj się z servisem". Po chwili znowu się zazielenił, a głos dodał:
- W ramach umowy sprzed... około pięciuset lat, zawartej z... "dane uszkodzone. Skontaktuj się z servisem", miasto o tej nazwie powinno znaleźc się tu w wypadku zmiany warunków życiowych plemion "dane uszkodzone. Skontaktuj się z servisem" - ostatnią formułę powtórzył trzy razy. - W razie dochowania dawnych warunków umowy zaprasza się przedstawicieli miasta o zajęcie miejsc siedzących i zapięcie pasów.

Bandit kopnął pojazd, a Sierściuch usiadł przed wyświetlaczem. Obok rozgościł się Ben Ben i chyba miał zamiar się zdrzemnąć. McRamsey za to został na zewnątrz, chyba nie spieszyło mu się do jakiejkolwiek podroży.
- Wysadźmy to, nie wiadomo co to jest - powiedział, wyciągając ładunek wybuchowy.
- Poczekaj, może być niezła zabawa - wtrącił Sierściuch. - Może w końcu coś zacznie się dziać.
Przekonany McRamsey wsiadł do samochodu, a za nim Bandit. Cała czwórka była już w środku...

I kiedy tylko zajęli miejsca... nic się nie stało. W końcu jednak któremuś przypomniał się fragment o pasach - wystarczył jeden, by odpaliła się kolejna instrukcja.
- Zostało... 200 kilometrów. - powiedział głos. I ruszyli. Ze schowków w fotelach wyskoczyły butelki z wodą.
- Czy są jakieś pytania? Baza danych jest ograniczona. Proszę mówic zwięźle.

Żołnierzy nie zaskoczył nagły start maszyny, chyba właśnie tego się spodziewali.
- Dokąd jedziemy? - zapytał Ben Ben?
- To woda czy coś mocniejszego? - spytał Bandit.
- Spróbuj, to się dowiesz - wtrącił beznamiętnie McRamsey.
- Woda - wzdrygnął się Bandit.
- Mam w manierkach bimber - powiedział z uśmiechem Ben.
- Nuda, nie można prowadzić - mruknął Sierściuch. - Zobaczymy gdzie zajedziemy. Ty, maszyna. Macie tam jakieś kobiety? Albo będzie w co strzelać?

- Analizowanie pytań. Pytanie pierwsze: W butelkach znajduje się woda. Pytanie drugie: Na miejscu znajdują się kobiety. Pytanie trzecie: Nie przewiduje się strzelania. Średnie prawdopodobieństwo eksplozji.
I dalej jechali.
- Odległośc od celu: 150 kilometrów.

- No, to przynajmniej kobiety są - powiedział Sierściuch.
- Ale w co będzie strzelał? W nie? - mruknął zawiedziony Bandit.
- Zobaczymy na miejscu... ty, pojazd. Kto cie wyprodukował, w jakim celu, o jakim serwisie mówisz, o jakiej umowie mówisz?

- Dane uszkodzone, proszę skontaktowac się z servisem. Celem tego urządzenia jest wypełnienie umowy zawartej z nomadami którzy potem mieli założyc miasto zwane Wast City. Dane uszkodzone, proszę się skontaktowac z servisem. W zamian za surowce umożliwiające przeżycie na pustyni podczas suszy nomadzi zobowiązali się do udzielenia niezbędnej pomocy w wypadku problemów z projektem Dane uszkodzone, proszę się skontaktowac z servisem.

Fajnie. Czyli wśród uszkodzonych danych są dane na temat miejsca, gdzie są uszkodzone dane.

- Zostało sto kilometrów do celu.

Mężczyźni zapytali jeszcze o cel podróży i w sumie tyle. Jak dojadą na miejsce to się wyjaśni wszystko.

- Pomoc przy zarządzaniu. Ewentualne pozbycie się zagrożeń. Przełamanie systemu dostępu. Pięcdziesiąt kilometrów do celu.

Mężczyźni zaczęli rozmawiać między sobą o tym, co może ich czekać. Wyraźnie uspokoiła ich informacja o pozbywaniu się zagrożeń i nie pytali już tego nieużytecznego sprzętu o cokolwiek.