Imad otworzył drzwi do ostatniej komnaty, a tam... stali wszyscy przeciwnicy z którymi zmierzyli się dzielni śmiałkowie. Stali też inni rycerze, ci, którzy rzekomo powinni być martwi. Stali surowi rodzice księżniczek, autorzy zamknięcia ich w różnych lochach. Stały też księżniczki, które nie zostały zdobyte przez innych herosów. I stała ona. Piękna, mądra, potężna, bogata - księżniczka czerwony smok. Uśmiechnęła się do ciebie lekko, śliniąc się tak jakby miała downa, po czym rzekła roztropnie:
- Imadzie Spaczony, udało ci się pokonać dziesiątki niebezpieczeństw i dotrzeć tutaj, do końca ostatniego lochu. Bez wątpienia jesteś najpotężniejszym rycerzem tego uniwersum - my, księżniczki - chcemy ci służyć, stanowić oporę, radę oraz miłe towarzystwo, które nigdy cię nie opuści. Okazałeś się godny oraz honorowy. Niechaj nasz związek przypieczętuje przyszłość krain...
Wszyscy bili Imadowi brawa - wraz z dniem dzisiejszym nie był on już Imadem Spaczonym, a Imadem Zdobywcą. Rozpoczęła się wielka biesiada, która trwała przez najbliższy tydzień. Zgodnie z planem, wyłoniony został najlepszy kandydat dla księżniczek - co jednak nie oznaczało, że Stary Król Smoków z zadowoleniem przyjął ten wynik. Nadal wystraszony swoimi wizjami, on i jego żona mieli zostać najgorszymi teściami jacy stąpali po ziemi. Teraz Imad mógł jednak świętować. Mały, acz dzielny Sir Szparka i bezduszny acz cnotliwy Ozymandias, także mieli czym się cieszyć - odnaleźli swoje żony i mogli potworzyć (he he potworzyć, czaicie, że potwory) własne rodziny.
Większość rycerzy została ożywiona przez kapłanów z królestw. C'mon, to świat fantasy, wiadomo, że nie umrą na zawsze. Ich historia zostanie opowiedziana innym razem. A teraz cieszmy się, jedzmy i bawmy. Rycerze znaleźli Księżniczki, And wszystko dobiegło końca.
