Mr. Blue

[Mark Subintabulat]

..

[Mark Subintabulat]

Dyplomantka Bellis

Świta - Filemon

Świta - Reywas

Podróżując brzegiem Jeziora Fortuny delegacja Królestwa Felislandu wkroczyła na tereny, na których niedawno pojawili się tajemniczy osadnicy z południa. Kilkunastu żołnierzy i 3 kupców stanowiło skromną świtę ambasadora, któremu powierzono tę ważną misję dyplomatyczną.

-Uuu spójrz Bonifacy jakie piękne kwiatki - powiedziała do swojego pupila Bellis
-Miau miau - odpowiedział czarny kot
-Prawda? Ciekawe czy te fioletowe też gdzieś tu rosną. Ale bym zjadła rybkę mrrr...
-Ekscelencjo! Prosiłem, żeby ekscelencja się nie oddalała od orszaku. Jesteśmy już na ziemiach Żeglarzy. Nie możemy zachowywać się tak beztrosko! - powiedział zdyszanym głosem dowódca straży.
-Spokojnie Filemonie, jestem pewna, że nasi sąsiedzi to życzliwi ludzie.
-Podziwiam ekscelencję za spokój, ale nie powinna ekscelencja tracić czujności!
-Ekscelencjo! Sir! - wyrzekł wyłoniwszy się zza drzewa magister Reywas, który mimo swoich długich i powłóczystych szat całkiem sprawnie podróżował po lesie - zwiadowca znalazł jakąś wioskę. Chyba udało nam się w końcu ich znaleźć!

[Do włodarza prowincji 49 delegacja pragnie przekazać list następującej treści]

Do Ludu Żeglarzy z południa,
Cieszę się, że udało nam się spotkać przestawicieli innej inteligentnej cywilizacji. Mam nadzieję, iż wkrótce rozpoczniemy wymianę handlową pomiędzy naszymi krajami i podzielimy się wiedzą na temat naszych kultur. Wpierw jednak konieczne zdaje się przedyskutowanie najpilniejszych spraw a mianowicie dalszej ekspansji naszych nacji. Musicie bowiem wiedzieć, że na terenach, na których w ostatnim czasie się osiedliliście niektórzy z moich poddanych planowali zbudować domki wypoczynkowe gdzie mogliby spokojnie spędzać swój wolny czas. Rozumiemy jednak, że okolica ta jest tak wspaniała, że sami nie byliście w stanie się jej oprzeć. Informuję jednak, że w najbliższym czasie planujemy osiedlić się na południu nad Morzem Śródlądowym (Prowincja nr 48) i zaznaczam tu wyraźnie celem uniknięcia nieporozumień, że obywatele Felislandu BARDZO pragną tej przepięknej leśno-morskiej okolicy, w której można będzie łowić smaczne rybki i budować ośrodki wypoczynkowe w lasach sosnowych. Jesteśmy skłonni przesłać wam na znak pokoju beczki pełne pysznych górskich pstrągów z naszej Świętej Rzeki Żywicielki (2 punkty żywności) jeżeli uszanujecie naszą prośbę i nie będziecie sprawiać przeszkód naszym osadnikom.

Z życzeniami dobrego zdrowia
Jammu Kashmir, władca Królestwa Felislandu

[Fear]

Gdy zwiadowcy przynieśli wieści o ludziach-kotach zbliżających się z północy, rządca Bolko Stoik postanowił wyruszyć im naprzeciw na czele delegacji. Miał upoważnienie Technokraty do prowadzenia negocjacji w imieniu Taosu z napotkanymi ludami, więc leżało to całkowicie w zakresie jego obowiązdków. To wielki zaszczyt, cieszyć się takim zaufaniem władcy. Jako że to goście z obcych stron, do świty wziął pięciu rosłych szlachciców, by należycie reprezentować Taos.
- Sprowadźcie mi tu Andoka, Turmisa, Gadoka i Wiluma... I Fungina. Ruszymy nieznajomym naprzeciw.

Po kilku godzinach drogi delegacja Taosu dostrzegła dymy obozowiska. Grupa potężnej postury eterorodnych zbliżyła się tak, by było doskonale widać ich przybycie. Felislandczykom ukazały się postacie potężnej postury, górujące nad nimi.


Gdy znaleźli się w zasięgu słuchu, Bolko wyszedł przed szereg i wyemitował na powitanie dźwięk niczym z megafonu:
- Witajcie, nieznajomi, na ziemiach Technokracji Taosu. Jestem Bolko Stoik i zarządzam tym terenem w imieniu Wielkiego Technokraty. Z czym przybywacie?
Po wymianie grzeczności Bolko otrzymał list. Możliwie szybko przeczytał go, po czym zabrał się za pisanie odpowiedzi.

Czcigodny Jammu Kashmirze,
dziękujemy za uprzejmy list. Jesteśmy zaszczyceni, mogąc spotkać tak wspaniałych gości. Z radością zaakceptujemy Waszą propozycję, z jedną drobną zmianą: Na naszym półwyspie ziemi jest niewiele, a wzgórza utrudniają uprawę roli - o żywność bywa trudno. Prosimy o 4 jednostki pożywienia w zamian za odstąpienie wyżej wymienionej prowincji. Uraduje nas ogromnie, jeśli przystaniecie na naszą prośbę i rozpoczniemy koegzystencję z obopólną korzyścią.
Z wyrazami szacunku
Bolko Stoik
Rządca Riviery Północnej

Po spotkaniu Bolko ze świtą odprowadzili bezpiecznie felislandzką delegację w kierunku granicy, gdzie zostawiono ich samym sobie.

[Mark Subintabulat]

Delegacja ruszyła w stronę stolicy Felislandu. Kilkanaście dni później do zarządcy prowincji przybył konno goniec z listem następującej treści.

Do Szanownego Bolko Stoika Rządcy Riviery Północnej
Cieszymy się niezmiernie, że postanowiliście przychylić się do naszej prośby. Przystajemy na wasze warunki i obiecujemy, że gdy tylko nasi ludzie osiedlą się na ustalonych terenach wyślemy do Was transport z żywnością. Pozostajemy również otwarci na przyszłe propozycje handlowe. Gdy zajdzie taka potrzeba pytajcie śmiało o potrzebne zapasy a postaramy się zgromadzić odpowiednią ich ilość na wymianę.

Z życzeniami dobrego zdrowia
Jammu Kashmir, władca Królestwa Felislandu

[Fear]

Na ziemie Felislandu przybywa delegacja z Taosu, niosąc list.

Czcigodny Jammu Kashmirze,
nasz półwysep jest ciasny i brakuje nam miejsca, zwłaszcza że od zachodu naciskają na nas granice Obscurii. Chcielibyśmy, podobnie jak to uczyniliśmy z Rivierą, osiedlić się po drugiej stronie cieśniny, nad którą wkrótce osiedlą się nasi koloniści. Mamy nadzieję, że nie przeszkodzi to Waszym planom i liczymy, że dojdziemy w tej sprawie do porozumienia. Oczywiście proponujemy kompensatę w postaci materiałów budowlanych i surowców - mamy nadzieję, że 3 jednostki produkcji będą wystarczające.

Z wyrazami szacunku
Fulbin
Wielki Technokrata

[Mark Subintabulat]

Delegacja została zapytana o które ziemie chodzi konkretnie bo z treści listu niestety to nie wynika.

[Fear]

47 - inna nie bardzo wchodziła w grę.

[Mark Subintabulat]

Lord Borys Tiger, Minister Spraw Zagranicznych

-Aaa, chodzi Wam o tę bogatą w lasy prowincję o strategicznym położeniu? - ożywił się pochmurny dotychczas minister - to nie ma sprawy, za te hojne zasoby z przyjemnością ją odstąpimy! Ej nie! Nie uciekajcie! Mówię serio, nie będziemy przeszkadzali wam w kolonizacji. Może chcecie trochę jedzenia na drogę powrotną?