Spotkanie w Leath

[Liadan]

Zgodnie z obietnicą złożona posłom Synmarchii Karchedonu, królowa Muirin podjęła niezbędne kroki, by przeprowadzić negocjacje w sprawie kanału. mieszkańcy Leath z niecierpliwością oczekiwali na przybycie delegacji.

[Shalvan]

Kilka dni przed ustalonym terminem spotkania do Learh przypłynął Gisco, nowy ambasador Karchedonu, z wieściami. Doniósł, że z powodu poważnej sytuacji politycznej na południu jego wizyta może się opóźnić, i to znacząco. Przekazał władzom Meriel, że nastąpiła inwazja Kaganatu Słońca i Księżyca na krainę Nanaab, położoną na wschód. Ponieważ ruszył z tą wieścią natychmiast, nie wie jeszcze, jakie decyzje poweźmie w tej sprawie Karchedon.

[Liadan]

Królowa Muirin przekazała wieści Wielkiemu Księciu Lynchowi i spotkanie zostało przełożone na bardziej dogodny termin.

[Shalvan]

Na dzień przed ustalonym czasem straż portowa w Learh ujrzała dwie smukłe galery pod karchedońską banderą. Gdy zarzuciły cumy w porcie, kapitan statku poinformował miejscowego naczelnika, że sufet Temelkar przybył na umówione spotkanie.

[Liadan]

Ponieważ goście byli oczekiwani na nabrzeżu powitał ich przedstawiciel Domu Obcych Krajów. Wygłosił on (na szczęście) krótką mowę powitalną i zaprosił do lektyk. Tragarze niezwłocznie ruszyli w stronę pałacu. Po drodze urzędnik poinformował sufeta, że królowa z córką przybędą do Leth za około godzinę, gdyż ich wyjazd ze stolicy nieco się opóźnił w związku z przybyciem niezapowiedzianej delegacji poselskiej. Zaprosił ich też w imieniu królowej na obiad, który miał się rozpocząć o trzeciej godzinie po południu.
Tymczasem gości umieszczono w przeznaczonych dla nich apartamentach, aby mogli nieco wypocząć po podróży. Tutaj czekały już na nich przygotowane przekąski i napoje.
-Czy mogę jeszcze dla Was coś zrobić przed przybyciem królowej?- zapytał.

[Shalvan]

- Jeśli spacer nad kanał nie zajmie bardzo dużo czasu, to z chęcią bym go obejrzał.

[Liadan]

-Ależ oczywiście, Panie. Zależnie od tego, czy wolisz udać się nad kanał lektyką, czy rydwanem zajmie nam to około półtorej do dwóch godzin, więc będziesz miał jeszcze wystarczająco czasu, aby po powrocie przygotować się do obiadu w towarzystwie królowej, księżniczki Keary i Wielkiego Generała Cedrica de Sayeux. Niestety, będziesz mógł zobaczyć tylko samo nabrzeże i biura zarządu kanału, gdyż aby zobaczyć mechanizmy poruszające bramę i most potrzebna jest specjalna zgoda, której nie uda nam się tak szybko uzyskać...

Spoiler

Pokaż

Niedługo będzie opis kanału, ale niestety, ustalenie szczegółów zajmuje trochę czasu.
W każdym bądź razie kanał ma szerokość wystarczającą, aby mogły nim płynąć obok siebie trzy okręty, kamienne nabrzeża, z obydwu stron znajdują się bramy wodne. Mniej więcej w połowie jego długości znajduje się skalna iglica, o którą wspiera się most zwodzony (właściwie dwa mosty: jeden prowadzi z Meriel, drugi z Lynn na iglicę, gdzie po opuszczeniu łączą się ze sobą). W poprzek kanału są rozciągnięte łańcuchy (obecnie zanurzone pod wodą, aby umożliwić ruch statków). Na nabrzeżu są pobudowane składy.

[Shalvan]

- Nie potrzeba zbędnych wygód. Rydwan będzie bardziej odpowiedni - odpowiedział krótko. - Ruszajmy zatem, nie ma co tracić czasu.

[Liadan]

Gdy tylko ustalono ile osób będzie towarzyszyło Sufetowi, niemal natychmiast na dziedziniec zajechały rydwany, dwukonny dla Sufeta i jednokonne dla jego świty oraz towarzyszących im przedstawicieli Meriel. Orszak udał się główną aleją w kierunku kanału. W czasie przejazdu goście mogli podziwiać bogate domy, przestronne sklepy pełne wszelakich dóbr i kantory spółek kupieckich.
Przed samym mostem skręcili w ulice wiodącą wzdłuż kanału i przejechali nabrzeżem w kierunku bramy wodnej i zarządu kanału. Niestety, ruch na kanale był niewielki, więc gościom nie udało się zobaczyć, jak dział brama wodna i most. Zgodnie z tym, co mówił wcześniej przedstawiciel Domu Obcych Krajów, nie mogli też obejrzeć urządzeń poruszających most i bramę.

W czasie, gdy Sufet z towarzyszami oglądali kanał do Leath dotarła królowa Muirin z księżniczką Kearą. Towarzyszył im Wielki Generał Cedric deSayeux. Królowa rozkazała wysłać posłańca do Wielkiego Księcia Lyncha w celu potwierdzenia godziny spotkania. Następnie wszyscy udali się do swoich komnat, by nieco odpocząć po podróży.

Gdy Karchedończycy wrócili do pałacu mieli jeszcze nieco czasu, by przygotować się do obiadu. Tuż przed wyznaczoną godziną zjawił się sługa, który zaprowadził gości do sali jadalnej.
-Sufet Temelkar Piorun z towarzyszami – zaanonsował przybyłych.
W sali nie było jednak jeszcze królowej. W jej imieniu przybyłych powitał Cedric de Sayeux.

[Borys]

W momencie, gdy Temelkar wchodził do sali, Cedric stał oczekując przybycia tego wielkiego władcy. Kiedy się pojawił, Lis natychmiast skłonił się lekko, a potem wskazał ręką na jedno z miejsc.
- Cedric de Sayeux, Wielki Generał Królestwa Meriel, hrabia Sochensoux i Rieevecourt - przedstawił się. - Proszę spocząć, Jej Królewska Mość niedługo się zjawi - zaproponował.

[Shalvan]

Temelkar skinął głową w podziękowaniu, po czym usiadł przy stole.
- De Sayeux - powiedział powoli, jakby smakował to słowo. - Nie jest to tutejsze nazwisko, a i twe rysy, mości Cedricu, wskazują na obce pochodzenie... Czy Sayeux to nie kraina na północy?

[Borys]

Cedric był lekko zaskoczony, ale nie dał po sobie tego poznać. Wbrew pozorom mało kto potrafił rozszyfrować jego nazwisko, choć nie zdawała się być to trudna zagadka.
- To prawda, nie pochodzę z Meriel. Urodziłem się właśnie w Sayeux i stąd przybrałem nowe nazwisko - odpowiedział krótko, po czym również usiadł.

[Shalvan]

- Cóż zatem sprowadza was w te strony? Czemuż służycie na dworze Meriel? - sufet zapytał, drapiąc się po brodzie.

[Borys]

- Ponieważ mój kraj został opanowany przez plagę, jaką byli buntownicy, zmuszony zostałem do udania się na banicję. W czasie mego wygnania me umiejętności dostrzegła Jej Królewska Mość Murin i zaciągnęła mnie na swoją służbę. Meriel to teraz moja druga ojczyzna - odparł Cedric.

[Shalvan]

- Długo już tu przebywacie? Poznać nieznaną kulturę, zadomowić się, przywiązać i wreszcie pokochać nowy kraj to nie byle zadanie.

[Borys]

- Będzie już rok - odpowiedział Cedric po krótkim namyśle. - Niełatwo jest pokochać nowy kraj, ale gwarantuję ci, panie, że Sayeux nie zniknęło z mojego serca. Widziałem wiele krajów i miast w czasie swojej wędrówki. Niestety, nigdy Karchedonu - powiedział, mogłoby się wydawać, że kurtuazyjnie, ale wcale tak nie było.

[Shalvan]

- Ponieważ najwyraźniej królowa Muirin wykorzystuje was jako dyplomatę, przypuszczam, że niejednokrotnie nadarzy się ku temu okazja - skwitował krótko. - Karchedon jest ogromnym miastem, nie sądzę, byście kiedykolwiek widzieli coś podobnego. Niestety, nastręcza to problemów sanitarnych, które są trudne do rozwiązania. Na szczęście w mieście nie brak wody, dwa przybrzeżne jeziora są nie do przecenienia.

[Borys]

- Wierzę na słowo - odpowiedział Cedric. - Mam nadzieję, że kiedyś zobaczę tą słynną metropolię. Może los pozwoli mi kiedyś udać się tam służbowo? Z pewnością przeszkodą w takim przedsięwzięciu nie będą relacje między naszymi krajami, bo te niewątpliwie będą przyjazne - dodał, wpatrując się rozmówcy w oczy.

[Shalvan]

- Jeśli dojdzie do skutku planowane małżeństwo, z pewnością tak się stanie. Choć przyznam, że nastroje w Senacie nieco się zepsuły. Delegaci są zaniepokojeni bardzo szybką ekspansją Meriel na wschód, która następuje od niedawna.

[Borys]

- Karchedon nie ma się czego obawiać ze strony Meriel, chcemy zachować przyjazne relacje. A jak ty, Panie, zapatrujesz się na ekspansję Królestwa?

[Shalvan]

Temelkar uniósł nieco brwi, słysząc to śmiałe pytanie.
- Ponieważ nigdy nie rościliśmy sobie praw do gór w głębi kontynentu, nie przeszkadza mi to. Jednakże wolałbym uniknąć sytuacji, w której północna prowincja Symmachii byłaby od morza do morza otoczona przez jednego sąsiada, choć z drugiej strony byłoby to swego rodzaju gwarantem bezpieczeństwa, buforem który by nas odgradzał. Mimo wszystko chcielibyśmy zająć ziemie na wschodzie. Są one żyzne, a linia brzegowe obfituje w miejsca dobre na budowę portów.