Borysada

Horsemen umówili się z profesorem Shmalburnem w kawiarni "Śledź i ciasto" w Vedze. Dalej masz zamiar wkroczyć tam z oddziałem?

Horsemen ustawili się w małych grupkach wokół kawiarni, starając nie zwracać na siebie uwagi.
Do samego budynku wszedł tylko Dust.

Ido War, reptilioni, gremliny i 10 żołnierzy.

W środku było dziś niewielu ludzi. Trójka studentów rozmawiała sobie o czymś, śmiejąc się głośno. Para zakochanych wypijała toast za swoje zdrowie. Samotny mężczyzna wyglądający na poszukiwanego profesora chemii siedział sobie spokojnie i palił papieroska...

Dust powoli podszedł do samotnego mężczyzny i odezwał się:
-Pan Shmalburn? Byliśmy umówieni...
Żołnierze kręcili się blisko wejścia do kawiarni, zwracając uwagę na każdą osobę, która ma zamiar wejść do środka.

- Byliśmy, byliśmy - odparł mężczyzna, choć jednocześnie zadał wzrokiem pytanie... z kim właściwie miał do czynienia?

-Mówią na mnie Dust, reprezentuję Horsemen. Warunki takie jak w ogłoszeniu. Zakwaterowanie ma pan u nas.
Horseman był czujny. Bacznie przyglądał się człowiekowi za stolikiem. Nie chciał zostać zrobionym w chuja.

- Rozumiem, potrzebuje jednakże odpowiedniego sprzętu do prowadzenia badań. Jesteście w stanie taki załatwić? - spytał profesor.

-Raczej tak. W granicach rozsądku, rzecz jasna.

- No, namyślę się. Dziękuję panom za wizytę, za chwilę ma przyjść drugi pracodawca i chcę zobaczyć, co on mi zaoferuje.

-Do widzenia - Dust wyszedł z kawiarni. Żołnierze nie oddalali się od drzwi.

Jakiś czas później do kawiarni kierował się jakiś młody chłopak w garniturze, trzymający się za rękę z rówieśniczką...

-Pierdolić. Wracamy. Odezwie się to się odezwie.

W końcu nadeszła odpowiedź od profesora.

- Z chęcią przystałbym na pana propozycję, jednak widzę, że zapotrzebowanie na chemików jest większe niż myślałem. Jest jeszcze jeden pracodawca, który mógłby mnie zatrudnić. Proponuję więc przedstawić sprawę jak najbardziej uczciwie. Mógłbym wystawić swoje kwalifikacje na aukcje, wygrałaby oczywiście największa oferta.