Realia

[Borys]

1. O geopolityce ogólnie

Wskutek wojen, podbojów i kolonizacji, świat podzielony został między siebie na trzy mocarstwa. Większość półkuli północnej należy do Cesarstwa Lavendii (klimaty nieco dalekowschodnie), z kolei pozostała jej część, jak i spory obszar na południu należy do Republiki Mintaki (klimaty nieco afrykańsko-bizantyjsko-arabsko-amerykańskie z domieszką kultury fińskiej, polskiej i polinezyjskiej – nie pytajcie jak to możliwe i jak to wygląda, nie wiem).
Znaczna jednak większość półkuli południowej należy do Imperium Vermiańskiego (klimaty europejsko-amerykańskie). O ile dwa pozostałe państwa prowadzą raczej spokojną politykę, skupioną na utrzymaniu sporej grupy ludów w ryzach, tak Vermianie dążą do konfliktów i zagarniania kolejnych kawałków ziem.
Władza w Imperium jest dziedziczna i w tej chwili dzierży ją dynastia corvińska z Imperatorową Sophią na czele i jej obojętnym mężem Imperatorem Trucem, zajmującym się głównie polowaniami, wojnami i bankietami.
Państwo dzieli się na 23 geograficzne rejony – księstwa, rządzone przez członków panującej dynastii. Dystrykty dzielą się z kolei na gubernie, rządzone przez gubernatorów.
Gubernatorem Delphii jest Russel Eastbrook, z kolei księciem Florian Corvin. O ile ten drugiego interesują bardziej dochodowe zyski, tak gubernator działa w kierunku wzmacniania pozycji Imperium w kolonii.
Na każdym stopniu dobierana jest też rada doradcza. Wyborów w kraju nie ma, co jakiś czas prowadzi się tylko referenda, uważane przez niektórych za fałszowane przez ród panujący.

2. Delphia

W poszukiwaniu nowych źródeł zasobów i surowców, Imperium dość chętnie kolonizowało odległe lądy. Z czasem jednak poświęcano im mniej uwagi, skupiając się na działaniach wojennych. Nowe tereny padały łupem coraz silniejszych firm i spółek oraz różnego rodzaju awanturników, biedoty, ludzi żądnych szybkiego i łatwego zysku albo przygód.
Jedną z takich kolonii jest Delphia.

3. O gospodarce ogólnie

Gospodarka w Imperium jest mieszaniną wieku XIX oraz XX, a także elementów futurystycznych. Liczą się metale, ropa, przemysł ciężki. Rozwijają się jednak dynamicznie rynek usług i przemysł lekki.
Jeżeli chodzi o gospodarkę Delphii to Imperium sprowadza z niej przede wszystkim drewno, a zostawia pieniądze i żywność. Kolonia jest jednak o wiele bardziej zasobna, na słabo skolonizowanych terenach południowych wydobywa się sporo rozmaitych surowców oraz ropę. Wyłączność na wydobycie i handel wykupiła jednak spółka kilku firm, z których najistotniejsze są C&C oraz Charles Berg Company.
Na terenach tych odkryto również sporo warte złoto, które sprowadza tłumy awanturników. Delphia jest więc opanowana przez gorączkę złota.

4. Społeczeństwo

Społeczeństwo Imperium dzieli się na arystokrację wyższą, niższą i zwykłych obywateli, pracujących zazwyczaj w fabrykach należących do arystokratów lub spółek.
O ile jednak arystokracja wyższa nie zadaje się z „plebsem”, to arystokraci niżsi, pozbawieni wielu przywilejów i nieraz pozbawieni majątku, dość często stają po jednej stronie z obywatelami i nie wywyższają się swoim urodzeniem lub nobilitacją.
Zazwyczaj to przedstawiciele dwóch niższych klas awanturują się w dalekich koloniach, licząc na szybkie zyski lub wielkie odkrycia, które przyniosą im awans społeczny.
W Imperium królują dwie odmiany jednej, monoteistycznej religii zwanej mikailizmem. Jej podstawą jest wiara w słowa żyjącego ponad tysiąc lat wcześniej Mikaila, uważanego za proroka. Po daniu świadectwa odszedł on do nieba, aby w przyszłości powrócić i osądzić ludzi.
Dominujący w kraju Kult Większy jest bardzo surowy. Odrzuca się miłosierdzie, a decydować o zbawieniu mają uczynki. Jedyną formą przebłagania jest ciężka praca i posłuszeństwo. Głową tego kultu jest Imperator, jego decyzją wybierani są wyżsi kapłani, którzy dobierają kapłanów pomniejszych za jego zgodą, z kolei w Kulcie Mniejszym co pięć lat dokonuje się wyboru Najniższego Sługi, który dobiera kapłanów. W tej odmianie najważniejsze są łaska, wiara i miłosierdzie boskie.