Miano: Peter Covell
Dynastia: Covell
Tytuł: Książę Ahravanu
Rok urodzenia: 1151
Profesja: Strateg, wojownik
Osobowość: Sprawiedliwy monarcha, który jednak przedkłada dobro państwa ponad ich wygodę. Niestraszne mu polowe warunki, brudny namiot i spanie na błocie w trakcie oblężenia - bowiem do tego wszystkiego przywykł i, szczerze mówiąc, lepiej czuje się między prostymi żołnierzami niż wśród dyplomatów w książęcym pałacu. Między możnymi zachowuje dystans i spokój właściwy jego stanowisku, jednak w gronie przyjaciół przyjmuje swobodniejszą pozę. W trudnych sytuacjach trzyma się go czarny, wisielczy humor. Niezwykłym uczuciem darzy własną rodzinę i, w poszukiwaniu zemsty za krzywdy jej wyrządzone, gotów jest udać się na drugi koniec świata.
Historia:
Urodził się w roku 1151 jako drugi syn Williama Covella, ówczesnego księcia Ahravanu. Od najmłodszych lat szkolił się u najlepszych szermierzy w sztuce władania mieczem, zaś dworscy stratedzy przekazywali mu teoretyczną wiedzę na temat dowodzenia armiami. Gdy miał dwanaście lat, jego starszy brat, Stephen zmarł na suchoty - tym samym Peter stał się najstarszym dzieckiem władcy kraju i spadkobiercą tytułu.
W wieku osiemnastu lat, w 1169 roku, został dowódcą ofensywy wymierzonej przeciwko Hrabstwu Roseshore, gdzie doskonalił swój kunszt sztuki wojny. Cztery lata później udało mu się doprowadzić do walnej bitwy z, nieuchwytnymi dotychczas, siłami nieprzyjaciela, a tym samym - jak mogło się zdawać - przechylić szalę zwycięstwa na korzyść Ahravanu. W następnym roku osobiście zawiesił swój sztandar na bramie stołecznego miasta. Pomimo niespodziewanego desantu najemników rodu Blancków na południu kraju, kontynuował marsz na północ, by definitywnie rozprawić się z wrogiem skrywającym się pośród wzgórz.
Peter miał w zwyczaju traktować się na równi ze swoimi żołnierzami znosząc trudy kampanii wojennej tak samo, jak oni. Po obozie rzadko poruszał się z eskortą, a jeśli już z niej korzystał, nigdy nie była liczniejsza niż dwóch zaufanych rycerzy. Właśnie takie zwyczaje doprowadziły do pewnego zdarzenia, które miało wpłynąć na resztę życia młodego Covella.
W 1174 roku, Peter oddalił się od głównego obozu jego armii, by osobiście sprawdzić jak sprawy się mają w taborach. Nic nie zapowiadało tego, co miało się stać, gdy trójka mężczyzn weszła na leśną ścieżkę łącząca dwa obozowiska. Niespodziewanie, spomiędzy zarośli wypadli zbrojni, już w pierwszym uderzeniu zabijając jednego z rycerzy. Peter i jego towarzysz stawiali zaciekły opór, jednak nieprzyjaciół było zdecydowanie więcej i po kilku minutach następca tronu został sam, ranny i przyparty plecami do drzewa. Wiedział, że nie ma szans, liczył jedynie na to, że drogo sprzeda swoje życie. W tym momencie, nie wiadomo skąd pojawił się uzbrojony w miecz mężczyzna, który - widząc krzywdę innego człowieka - zaatakował otaczających przyszłego władcę ludzi. Dzięki temu brawurowemu ratunkowi Covellowi udało się pozostać przy życiu, zaś wybawca z czasem stał się jego najbardziej zaufanym człowiekiem i kimś w rodzaju osobistego strażnika. Przede wszystkim, jednak, "Kat" jak go później nazwano, stał się oddanym przyjacielem Petera.
Na książęcy tron wstąpił zimą 1178, gdy William zmarł na zapalenie płuc. Odziedziczył kraj zniszczony wojną i by go odbudować nałożył na ludność wysokie podatki, wyciskał ze zmęczonego walką ludu siódme poty, by odbudować zniszczenia, karał nieposłusznych zbrojną ręką, ścigał bandytów i dezerterów każąc ich bezlitośnie. Teraz, gdy Księstwo Ahravanu stanęło na nogi, obniżył pogłówne, a gdy rozprawił się z przestępcami, złagodził prawo.
Dynastia: Covell
Tytuł: Książę Ahravanu
Rok urodzenia: 1151
Profesja: Strateg, wojownik
Osobowość: Sprawiedliwy monarcha, który jednak przedkłada dobro państwa ponad ich wygodę. Niestraszne mu polowe warunki, brudny namiot i spanie na błocie w trakcie oblężenia - bowiem do tego wszystkiego przywykł i, szczerze mówiąc, lepiej czuje się między prostymi żołnierzami niż wśród dyplomatów w książęcym pałacu. Między możnymi zachowuje dystans i spokój właściwy jego stanowisku, jednak w gronie przyjaciół przyjmuje swobodniejszą pozę. W trudnych sytuacjach trzyma się go czarny, wisielczy humor. Niezwykłym uczuciem darzy własną rodzinę i, w poszukiwaniu zemsty za krzywdy jej wyrządzone, gotów jest udać się na drugi koniec świata.
Historia:
Urodził się w roku 1151 jako drugi syn Williama Covella, ówczesnego księcia Ahravanu. Od najmłodszych lat szkolił się u najlepszych szermierzy w sztuce władania mieczem, zaś dworscy stratedzy przekazywali mu teoretyczną wiedzę na temat dowodzenia armiami. Gdy miał dwanaście lat, jego starszy brat, Stephen zmarł na suchoty - tym samym Peter stał się najstarszym dzieckiem władcy kraju i spadkobiercą tytułu.
W wieku osiemnastu lat, w 1169 roku, został dowódcą ofensywy wymierzonej przeciwko Hrabstwu Roseshore, gdzie doskonalił swój kunszt sztuki wojny. Cztery lata później udało mu się doprowadzić do walnej bitwy z, nieuchwytnymi dotychczas, siłami nieprzyjaciela, a tym samym - jak mogło się zdawać - przechylić szalę zwycięstwa na korzyść Ahravanu. W następnym roku osobiście zawiesił swój sztandar na bramie stołecznego miasta. Pomimo niespodziewanego desantu najemników rodu Blancków na południu kraju, kontynuował marsz na północ, by definitywnie rozprawić się z wrogiem skrywającym się pośród wzgórz.
Peter miał w zwyczaju traktować się na równi ze swoimi żołnierzami znosząc trudy kampanii wojennej tak samo, jak oni. Po obozie rzadko poruszał się z eskortą, a jeśli już z niej korzystał, nigdy nie była liczniejsza niż dwóch zaufanych rycerzy. Właśnie takie zwyczaje doprowadziły do pewnego zdarzenia, które miało wpłynąć na resztę życia młodego Covella.
W 1174 roku, Peter oddalił się od głównego obozu jego armii, by osobiście sprawdzić jak sprawy się mają w taborach. Nic nie zapowiadało tego, co miało się stać, gdy trójka mężczyzn weszła na leśną ścieżkę łącząca dwa obozowiska. Niespodziewanie, spomiędzy zarośli wypadli zbrojni, już w pierwszym uderzeniu zabijając jednego z rycerzy. Peter i jego towarzysz stawiali zaciekły opór, jednak nieprzyjaciół było zdecydowanie więcej i po kilku minutach następca tronu został sam, ranny i przyparty plecami do drzewa. Wiedział, że nie ma szans, liczył jedynie na to, że drogo sprzeda swoje życie. W tym momencie, nie wiadomo skąd pojawił się uzbrojony w miecz mężczyzna, który - widząc krzywdę innego człowieka - zaatakował otaczających przyszłego władcę ludzi. Dzięki temu brawurowemu ratunkowi Covellowi udało się pozostać przy życiu, zaś wybawca z czasem stał się jego najbardziej zaufanym człowiekiem i kimś w rodzaju osobistego strażnika. Przede wszystkim, jednak, "Kat" jak go później nazwano, stał się oddanym przyjacielem Petera.
Na książęcy tron wstąpił zimą 1178, gdy William zmarł na zapalenie płuc. Odziedziczył kraj zniszczony wojną i by go odbudować nałożył na ludność wysokie podatki, wyciskał ze zmęczonego walką ludu siódme poty, by odbudować zniszczenia, karał nieposłusznych zbrojną ręką, ścigał bandytów i dezerterów każąc ich bezlitośnie. Teraz, gdy Księstwo Ahravanu stanęło na nogi, obniżył pogłówne, a gdy rozprawił się z przestępcami, złagodził prawo.