Borysada

Jestem winnarianskim strażnikiem Kroniki Opiekunów, a słowa te zapisuję przebywając w starożytnej Wieży Kronik, wniesionej w pradawnym Mieście Mecatol. Odkąd odziedziczyłem pozycje po ojcu, moje serce wciąż nie może nasycić się widokiem, rozciągającym się za szerokimi oknami mojego mieszkania: z radością spoglądam na wzniesione przed wiekami budynki, starożytne wieże i światła, które ciągną się dumnie aż po horyzont. Tak jednak, jak nie mogę uciec przed własnym cieniem, nie potrafię wyrzucić z pamięci straszliwej granicy miasta. Wciąż wracam myślą do tego, że niecałe sto mil od mej wieży znajdują się tarcze obronne, wzniesione, by chronić nas przed trującym pyłem Oceanu Spustoszenia, straszliwego pustkowia, w które zmieniła się nasza planeta. Mój lud, Winnarianie, opiekuje się tym miastem już trzy tysiące lat, od czasu pogromu sprawując piecze nad tronem imperium, imperialnymi archiwami i radą galaktyki, która zbiera się tutaj, na Mecatol Rex. Tak oto wywiązujemy się ze zobowiązania, które nałożył na nas ostatni cesarz.